Αθλητικές Ιστορίες: Η έξοδος για φαγητό, ο ρουχισμός και τα μεταχειρισμένα πούλμαν!
Τι θα κάνατε φίλες αναγνώστριες και φίλοι αναγνώστες αν ήσασταν προπονήτρια ή προπονητής και οι παίκτες σας ζητούσαν να δειπνήσουν σε εστιατόριο γιατί το φαγητό του ξενοδοχείου δεν τους άρεσε;
Θα τους αφήνατε να βγουν στην ξένη πόλη και να βρουν ρεστοράν στις 12 τα μεσάνυκτα για να φάνε αυτό που τους αρέσει ή θα τους κρατούσατε στο ξενοδοχείο νηστικούς;
Συνέβη στην ομάδα μπάσκετ του ΠΑΟΚ η οποία στις 30 Νοεμβρίου του 1994 αγωνίστηκε στην Λιουμπλιάνα της Σλοβενίας απέναντι στην τοπική ομάδα της Ολύμπιας.
Πρωταγωνιστές της … πείνας για τον «δικέφαλο του Βορρά» ήταν οι γνωστοί μπασκετμπολίστες Γιώργος Μπαλογιάννης, Χρήστος Τσέκος, Ευθύμης Ρεντζιάς και Γιάννης Γιαννούλης.
Ο ΠΑΟΚ συμμετείχε στο τότε κύπελλο πρωταθλητριών και δοκιμάζονταν στην έδρα της πρωταθλήτριας Σλοβενίας.
Με προπονητή τον Ντράγκαν Σάκοτα, με τον οποίο το 1991 είχε σηκώσει το κύπελλο κυπελλούχων, το πρώτο Ευρωπαϊκό τρόπαιο του «δικέφαλου», ο ΠΑΟΚ ήθελε τη νίκη.
Ταξίδεψε στη Λιουμπλιάνα χωρίς τον έναν από τους δύο ξένους της ομάδας, τον Αμερικανό Τζερόντ Μουστάφ.
Για να είμαστε πιο σωστοί η ομάδα ταξίδεψε μέχρι τη Φρανκφούρτη μαζί με τον Αμερικανό αλλά μετά οι δρόμοι τους χώρισαν.
Ο Μουστάφ ήταν τραυματίας και δεν μπορούσε να βοηθήσει την ομάδα. Ζήτησε λοιπόν, και η διοίκηση αποδέχτηκε, να ταξιδέψει στην Αμερική και να κάνει αρθροσκόπηση σε δικούς του γιατρούς.
Η ομάδα αφού χώρισε με τον Αμερικανό της παίκτη πήρε το αεροπλάνο για την πρωτεύουσα της Σλοβενίας.
Τα μεσάνυχτα της προηγούμενης μέρας του αγώνα, οι Μπαλογιάννης, Τσέκος, Ρεντζιάς και Γιαννούλης δεν έμειναν ικανοποιημένοι από το φαγητό που τους σέρβιρε το ξενοδοχείο στο οποίο είχε καταλύσει η ομάδα.
Παρουσιάστηκαν λίγο μετά τα μεσάνυκτα στον προπονητή Σάκοτα και του ζήτησαν να τους αφήσει να βγουν στην πόλη και να βρουν εστιατόριο της αρεσκείας τους, το φαγητό του οποίου θα «έπνιγε» την πείνα τους!
Του ζήτησαν να τους δώσει άδεια για να βγουν από το ξενοδοχείο και να φάνε σε ρεστοράν της πόλης.
Ο Σέρβος προπονητής γνωρίζοντας ότι «νηστικό αρκούδι δεν χορεύει» τους έδωσε την άδεια που ζήτησαν.
Μόλις μισή ώρα μετά την έξοδο τους για φαγητό στην Λιουμπλιάνα, ο Σάκοτα είδε τους παίκτες του να επιστρέφουν στο ξενοδοχείο.
Περιπλανήθηκαν στα στενά σοκάκια της πόλης αλλά για κακή τους τύχη κανέναν εστιατόριο δεν ήταν ανοικτό!
Έτσι επέστρεψαν στο ξενοδοχείο πεινασμένοι και αφάγωτοι!
Περασμένες 12 στην Θεσσαλονίκη σίγουρα κάτι θα έβρισκαν για να γεμίσουν το στομάχι τους.
Όμως στην πρωτεύουσα της Σλοβενίας τίποτα δεν λειτουργούσε.
Με άδειο το στομάχι τους οι παίκτες του ΠΑΟΚ έπεσαν για ύπνο πριν το κρίσιμο παιχνίδι με την πρωταθλήτρια Ολύμπια.
Αυτό είχε ως συνέπεια η ομάδα την επόμενη μέρα να σέρνεται και η ήττα ήταν το φυσιολογικό αποτέλεσμα.
Ο ΠΑΟΚ ηττήθηκε με 87-81 και οι τέσσερις παίκτες που περιπλανήθηκαν στους δρόμους της Λιουμπλιάνας το προηγούμενο βράδυ αναζητώντας ένα εστιατόριο ανοικτό ήταν από τους χειρότερους της ομάδας.
Μόνο ο Ζόραν Σάβιτς διασώθηκε στην ήττα του ΠΑΟΚ.
Βλέπετε παλαιότερα ως παίκτης του ενωμένου Γιουγκοσλαβικού πρωταθλήματος είχε επισκεφθεί ως αντίπαλος αρκετές φορές την πρωτεύουσα της Σλοβενίας και είχε δοκιμάσει τα φαγητά που σερβίρονταν στα ξενοδοχεία της πόλης. Γνώριζε την ποιότητα και τις γεύσεις της Σλοβένικης κουζίνας και δεν είχε πρόβλημα με το φαγητό του ξενοδοχείου
Σε αντίθεση με τους Έλληνες καλαθοσφαιριστές οι οποίοι και δεν… έφαγαν και… σέρνονταν την ημέρα του αγώνα.
Παραμένουμε φίλες και φίλοι στα τέλη του Νοεμβρίου με αρχές Δεκεμβρίου του 1994.
Παραμένουμε και σας ζητάμε να μας πείτε αν γνωρίζετε την ποδοσφαιρική ομάδα της Τιλίγκουλ.
Εμείς για να μην σας κάνουμε τους έξυπνους δεν την ξέρουμε.
Την μάθαμε μέσα από την αποδελτίωση των εφημερίδων εκείνου του καιρού.
Σας βοηθάμε λοιπόν και σας λέμε ότι είναι ομάδα από την… Μολδαβία.
Ε και… θα αναφωνήσετε και σωστά!
Πως κολλάει στις «Αθλητικές Ιστορίες» του Sportshistory;
Απαντάμε γρήγορα για να μην σας κρατάμε σε αγωνία…
Η Τιλίγκουλ, έτσι την βρήκαμε, φαίνεται να είχε στις τάξεις της έναν καλό ποδοσφαιριστή με το ονοματεπώνυμο Βλαντιμίρ Κοσέ.
Δεν γνωρίζουμε το πως αλλά ο Πανιώνιος συζητούσε με τον πρόεδρο της Μολδαβικής ομάδας για την αγορά του Κοσέ.
Οι άνθρωποι ήθελαν να βρουν ένα «λαβράκι» και με λίγα χρήματα να τον αποκτήσουν.
Και εδώ έρχεται η ωραία μας ιστορία να κορυφωθεί…
Συνομιλώντας με τον πρόεδρο της Τιλίγκουλ που άκουγε στο επίθετο Κορζούν, η διοίκηση του Πανιωνίου «έπεσε από τα σύννεφα».
Αντί για λεφτά, αντί για χρήματα, ο Κορζούν αρχικά ζήτησε ένα πούλμαν για την ομάδα του!
Φτωχή χώρα η Μολδαβία, είχε οικονομικά προβλήματα μετά την ανεξαρτησία της το 1991.
Θέλουμε ένα μεγάλο πούλμαν για τις μετακινήσεις των παικτών ήταν η αρχική απαίτηση προς τους εκπροσώπους του Πανιωνίου!
Θέλουμε επίσης και ένα μικρό πούλμαν για τις μετακινήσεις της διοίκησης ήταν η δεύτερη απαίτηση του Κορζούν, αφήνοντας με ανοικτό το στόμα τους ιθύνοντες του Ιστορικού!
Αλλά οι απαιτήσεις τους δεν ήταν μόνο αυτές…
Θέλουμε και ρουχισμό για τους ποδοσφαιριστές και τους προπονητές, που συνολικά φτάνουν τα 40 άτομα ήταν η τελευταία επιθυμία του προέδρου της Τιλίγκουλ!
Οι εκπρόσωποι του Πανιωνίου χρειάστηκαν μερικά δευτερόλεπτα για να προσγειωθούν στις απαιτήσεις της Μολδαβικής ομάδας.
Κάνοντας προσθαφαιρέσεις υπολόγισαν ότι οι απαιτήσεις του προέδρου της Τιλίγκουλ ξεπερνούσαν σε κόστος τα 30 εκατομμύρια δραχμές.
Για να διευκολύνει την κατάσταση, ο Κορζούν έριξε στο τραπέζι και μία εναλλακτική πρόταση.
Μπορείτε να μας δώσετε όλα τα παραπάνω και μεταχειρισμένα…
Δεν γνωρίζουμε φίλες και φίλοι αν οι άνθρωποι του Πανιωνίου συνέχισαν τις συνομιλίες με τον πρόεδρο της Μολδαβικής ομάδας ο οποίος αντί για χρήματα ζήτησε… λεωφορεία και ρουχισμό για τους παίκτες, τους προπονητές και την διοίκηση του.
Σίγουρα έμειναν κατάπληκτοι καθώς ήταν η πρώτη φορά που μία μεταγραφή θα κρίνονταν από την προσφορά σε… είδη και όχι σε χρήματα.