Αθλητικές Ιστορίες: Το κύπελλο Ελλάδος από το 1931 μέχρι και το 1980!(picks+video)

Το κύπελλο είναι ο δεύτερος πιο σημαντικός θεσμός του ποδοσφαίρου. Στην Ελλάδα ξεκίνησε τη σεζόν 1931-1932 και μέχρι σήμερα έχουν διεξαχθεί 79 τελικοί. Ο φετινός θεσμός είναι ο 80^ος στην πολύχρονη ιστορία του!

Η πρώτη διοργάνωση κυπέλλου Ελλάδος έγινε το 1931 αλλά η νικήτρια ΑΕΚ σημειώνεται ως κυπελλούχος του 1932.

Οι διοργανώσεις από το 1934 ως και το 1938 δεν έγιναν ποτέ.

Στο κείμενο που ακολουθεί, θα διαβάσετε για τις πιο σημαντικές στιγμές του κυπέλλου Ελλάδος και τους τροπαιούχους του θεσμού από το 1931 ως και το 1980.

1932-ΑΕΚ

Όλα ξεκίνησαν τη σεζόν 1931-1932 όταν για πρώτη φορά καθιερώθηκε ο θεσμός του κυπέλλου Ελλάδος. Το οξύμωρο του πρώτου κυπέλλου Ελλάδος ήταν ότι ο τελικός έγινε το… 1931.

Αν και η νικήτρια ΑΕΚ δηλώνετε κάτοχος του κυπέλλου της χρονιάς 1932, ο τελικός με αντίπαλο τον Άρη έγινε στις 8 Νοεμβρίου του 1931 στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας.

Ο πρώτος τελικός κυπέλλου Ελλάδος στην ιστορία του θεσμού βρήκε νικήτρια την ΑΕΚ με 5-3 (2-2) ημίχρονο. Για τον Άρη και τα 3 γκολ τα σημείωσε ο Νίκος Κίτσος.

Ο Κίτσος είναι ο μοναδικός ποδοσφαιριστής που σημείωσε «χάτ-τρικ»  σε τελικό κυπέλλου αλλά η ομάδα του δεν σήκωσε το τρόπαιο!

1933-ΕΘΝΙΚΟΣ

Ο Εθνικός Πειραιώς ήταν για πολλές δεκαετίες το «αντίπαλον δέος» του Ολυμπιακού στην περιοχή του μεγαλύτερου λιμανιού της χώρας μας.

Το 1933 αναδείχθηκε για μία και μοναδική φορά κυπελλούχος Ελλάδος στο ποδόσφαιρο μετά την επικράτηση του επί του Άρη με σκορ 2-1. Το ημίχρονο είχε τελειώσει 0-0 στον αγώνα που έγινε στις 25 Μαρτίου του 1933 στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας.

Είχε προηγηθεί το ισόπαλο 2-2 της Θεσσαλονίκης ανάμεσα στις δύο ομάδες με συνέπεια ο επαναληπτικός να γίνει στην Αθήνα και να επικρατήσει ο Εθνικός με σκορ 2-1.

1939 ΑΕΚ

Η επόμενη διοργάνωση του κυπέλλου Ελλάδος έλαβε χώρα μετά από 6 χρόνια.

Συγκεκριμένα στις 28 Μαΐου του 1939 βρέθηκαν αντίπαλοι στον τελικό οι δύο «Δικέφαλοι» της χώρας μας.

Την Κυριακή 28 Μαΐου 1939 στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας η ΑΕΚ αν και βρέθηκε να χάνει από τον ΠΑΟΚ με 0-1, ισοφάρισε πριν το ημίχρονο και στο δεύτερο κατάφερε να σηκώσει το κύπελλο μετά το τελικό 2-1 υπέρ της.

1940-ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ

Ο Άρης είχε προπολεμικά μία από τις καλύτερες ομάδες της Ελλάδος και είχε τον τρόπο να φτάνει στον τελικό. Στους 4 προπολεμικούς τελικούς είχε συμμετοχή στους 3 από αυτούς.

Έτσι στις 2 Ιουνίου 1940, λίγους μήνες πριν την κήρυξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου, ξανά στο γήπεδο της Λεωφόρου, ο Άρης συνάντησε στον τελικό τον Παναθηναϊκό από τον οποίο έχασε με σκορ 3-1 (3-0 ημίχρονο).

Ήταν ο πρώτος τίτλος για τον Παναθηναϊκό στον θεσμό. Ο Άρης παρά τις 3 συμμετοχές σε τελικούς δεν κατάφερε να σηκώσει το «τρόπαιο».

1947-ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ

Και ο 5^ος τελικός του κυπέλλου Ελλάδος έγινε στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας. Αντίπαλοι στις 8 Ιουνίου του 1947, στον πρώτο μεταπολεμικό τελικό, ήταν ο Ολυμπιακός και ο Ηρακλής.

Οι δύο ομάδες έφτασαν για πρώτη φορά στην ιστορία τους σε τελικό κυπέλλου.

Ο Ολυμπιακός δεν άφησε περιθώρια στον Ηρακλή τον οποίο νίκησε με σκορ 5-0. Στο ημίχρονο το σκορ ήταν 3-0.

Με το κύπελλο αυτό ο Ολυμπιακός έκανε «σεφτέ» στις κατακτήσεις. Στην πορεία των χρόνων θα ακολουθήσουν άλλες 27 κατακτήσεις από τους «Πειραιώτες».

1949-ΑΕΚ

Το κύπελλο του 1949 είχε τις δικές του ιδιαιτερότητες.

Στις 19 Ιουνίου του 1949, στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας Παναθηναϊκός και ΑΕΚ δεν μπόρεσαν στα 90΄ λεπτά να σκοράρουν.

Σχεδόν ένα 10λεπτο πριν το τέλος της παράτασης, και ενώ το αποτέλεσμα παρέμενε 0-0, ο φωτισμός δεν επαρκούσε για την συνέχιση του αγώνα με συνέπεια την διακοπή του!

Ο τελικός επαναλήφθηκε 15 μέρες μετά.

Συγκεκριμένα στις 3 Ιουλίου 1949, μέσα στο κατακαλόκαιρο, ΑΕΚ και Παναθηναϊκός ξαναπαίξανε τον τελικό. Πάλι στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας.

Το παιχνίδι στα 90΄ του λεπτά τελείωσε ισόπαλο με 1-1. Ο σκόρερ του πρώτου τέρματος της ΑΕΚ Πατάκας, έδωσε στο 105΄ το κύπελλο στην ΑΕΚ, σκοράροντας το δεύτερο του γκολ.

Το τελικό 2-1 υπέρ της «Ένωσης», έφερε το 3^ο κύπελλο στην ΑΕΚ.

1951-1961 Η κυριαρχία του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ

Ο Ολυμπιακός της δεκαετίας του 1950 ήταν μία από τις καλύτερες ομάδες που εμφανίστηκαν στα Ελληνικά γήπεδα. Έτσι και στο κύπελλο Ελλάδος είχε την απόλυτη κυριαρχία.

Από το 1951 ως και το 1961 είχε 9 ( εκ των οποίων οι 5 συνεχόμενες) κατακτήσεις του κυπέλλου Ελλάδος! Στους 10 τελικούς που έπαιξε ηττήθηκε μόνο στον έναν από την ΑΕΚ το 1956.

Σε αυτούς τους 9 νικηφόρους τελικούς αντιμετώπισε την ΑΕΚ μία φορά, την Δόξα Δράμας 3 φορές (η πρώτη επαρχιακή ομάδα που έφτασε σε τελικό κυπέλλου), τον ΠΑΟΚ μία φορά, τον Πανιώνιο 2 φορές (το 1951 μετά το 2-2 του πρώτου τελικού χρειάστηκε επαναληπτικός με τελικό σκορ 2-0 υπέρ των «ερυθρόλευκων»), τον Ηρακλή μία φορά και τον Παναθηναϊκό μία φορά.

Ο τελικός του 1960 τελείωσε 1-1 μετά και την παράταση. Χρειάστηκε επαναληπτικός όπου ο Ολυμπιακός νίκησε με 3-0 τον Παναθηναϊκό και κατέκτησε το «τρόπαιο».

1962 – Τροπαιούχος ο… κανένας

Ο τελικός κυπέλλου του 1962 αποδείχθηκε μία «φάρσα».

Αντίπαλοι στον τελικό οι «αιώνιοι» αντίπαλοι Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός. Ο αγώνας διεξήχθη στις 27 Ιουνίου του 1962 στο γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας.

Στον πιο σκληρό τελικό που έγινε μέχρι τότε (με 3 κόκκινες κάρτες) το 0-0 διατηρήθηκε σε όλο το παιχνίδι το οποίο οδηγήθηκε στην παράταση.

Εκεί πριν συμπληρωθούν 10 λεπτά, και με τους φιλάθλους εξαγριωμένους από το θέαμα, ο Ελβετός διαιτητής Μελέ διέκοψε τον αγώνα λόγω ακαταλληλότητας του γηπέδου στο θέμα του φωτισμού.

Το σκοτάδι είχε νικήσει το ποδόσφαιρο σε ένα γήπεδο χωρίς φωτισμό!

Ήταν ο πρώτος τελικός κυπέλλου όπου δεν απονεμήθηκε το τρόπαιο. Η Ε.Π.Ο. φοβούμενη επεισόδια δεν διοργάνωσε επαναληπτικό, με συνέπεια το 1962 να μην έχουμε «τροπαιούχο»!

1964 – Η καταστροφή της Λεωφόρου και η ΑΕΚ κυπελλούχος… άνευ αγώνα!

Δεν πέρασαν 2 χρόνια από τον αλησμόνητο τελικό του 1962 και ο θεσμός του κυπέλλου δέχτηκε νέο μεγάλο πλήγμα.

Στον ημιτελικό εκείνης της σεζόν, συναντήθηκαν ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός.

Στις 17 Ιουνίου του 1964, ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός κάτω από την δυσπιστία των φιλάθλων των δύο ομάδων που είχαν κατακλύσει τη Λεωφόρο Αλεξάνδρας, ήταν ισόπαλοι μετά από τα 90΄ λεπτά με 1-1.

Μέσα σε κλίμα απόλυτης δυσπιστίας για «προσυμφωνημένη» ισοπαλία ώστε το παιχνίδι να επαναληφθεί και οι δύο ομάδες να έχουν επιπλέον  έσοδα, οι φίλαθλοι τόσο του Παναθηναϊκού όσο και του Ολυμπιακού, μόλις 5 λεπτά πριν το τέλος της παράτασης και μετά από κραυγαλέα χαμένη ευκαιρία του Μίμη Δομάζου, εισέβαλαν στον αγωνιστικό χώρο διακόπτοντας τον ημιτελικό.

Το τι επακολούθησε δεν είχε προηγούμενο!

Το γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας μετατράπηκε σε «πολεμικό πεδίο» με αποτέλεσμα την ολική του καταστροφή.

Πρώτη φορά Παναθηναϊκοί και Ολυμπιακοί συμμάχησαν και έκαναν τη Λεωφόρο αγνώριστη!

Είναι ενδεικτικό της μανίας των φιλάθλων, οι οποίοι ήταν εξοργισμένοι με την συμπεριφορά των παικτών, ότι μέρος των «δοκαριών» και άλλων αντικειμένων του αγωνιστικού χώρου βρέθηκε στον Πειραιά!

Οι διοικήσεις των δύο ομάδων αμέσως μετά το τέλος των πρωτοφανών επεισοδίων σε ανακοινώσεις τους διέψευσαν, όπως ήταν φυσικό, τις εικασίες των φιλάθλων ότι ο αγώνας ήταν «προσυμφωνημένος»  να λήξει ισόπαλος, ώστε να οδηγηθεί σε επαναληπτικό και οι δύο ομάδες να καρπωθούν τα οφέλη.

Η Ε.Π.Ο. μετά τα γεγονότα αποφάσισε να μην γίνει επαναληπτικός. Η ΑΕΚ η οποία είχε φτάσει στον τελικό και περίμενε τον αντίπαλο της αναδείχθηκε κυπελλούχος άνευ αγώνα!

1966 – Η ΑΕΚ κυπελλούχος ξανά… άνευ αγώνα!

Άλλη μια περιπετειώδης διοργάνωση του κυπέλλου Ελλάδος στο ποδόσφαιρο ήταν η σεζόν 1965-1996.

Η ΑΕΚ είχε περάσει άνευ αγώνα στο τελικό, καθώς η αντίπαλος της Καβάλα δεν δέχτηκε να ταξιδέψει στην Αθήνα και να παίξει τον ημιτελικό εκεί. Υποστήριξε ότι ο αγώνας έπρεπε να γίνει στην Θεσσαλονίκη κάτι που η Ε.Π.Ο. δεν δέχτηκε με αποτέλεσμα η ΑΕΚ να φτάσει στον τελικό χωρίς να παίξει ημιτελικό!

Από την άλλη ο Ολυμπιακός πήρε την πρόκριση μετά το 5-0 επί των Τρικάλων στο στάδιο Καραϊσκάκη.

Με αυτές τις συνθήκες και ενώ είχε μπει ο Ιούλιος, ο Ολυμπιακός ζήτησε ο τελικός να γίνει στις αρχές της επόμενης αγωνιστικής περιόδου (1966-1967) καθώς πολλοί από τους ποδοσφαιριστές του είχαν φύγει για τις καλοκαιρινές τους διακοπές!

Η Ε.Π.Ο. δεν έκανε δεκτό το αίτημα του Ολυμπιακού με συνέπεια η ΑΕΚ να αναδειχθεί ξανά κυπελλούχος… άνευ αγώνα, μιας και οι «ερυθρόλευκοι» δεν κατέβηκαν να αγωνιστούν!

1969 – Κυπελλούχος ο Παναθηναϊκός από το… στρίψιμο του νομίσματος!

Τελειωμό δεν είχαν τα τραγελαφικά στιγμιότυπα στους τελικούς του κυπέλλου Ελλάδος.

Ο 27^ος τελικός κυπέλλου έγινε στο στάδιο Καραϊσκάκη την Τετάρτη 9 Ιουλίου του 1969. Εκεί βρέθηκαν αντίπαλοι οι «αιώνιοι» Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός.

Ο Γιώργος Σιδέρης έβαλε μπροστά τον Ολυμπιακό με 1-0 στο 49΄ ενώ ο Μίμης Δομάζος ισοφάρισε στο 55΄ σε 1-1.

Ο αγώνας οδηγήθηκε στην παράταση χωρίς το σκορ να αλλάξει και μετά τα 30 λεπτά του έξτρα χρόνου.

Τα πέναλτι δεν είχαν μπει ακόμα στην «ποδοσφαιρική» ζωή.

Βάση του τότε κανονισμού της Ε.Π.Ο. νικητής και τροπαιούχος θα αναδεικνύονταν αυτός που θα διάλεγε τη σωστή πλευρά στο… στρίψιμο του νομίσματος!

Ναι καλά διαβάσατε!

Μετά από «στρίψιμο της δεκάρας» ο Παναθηναϊκός, με τον αρχηγό του Μίμη Δομάζο να διαλέγει τη σωστή πλευρά του νομίσματος, αναδείχθηκε κυπελλούχος Ελλάδος για το 1969!

Ο κανονισμός αυτός για το «στρίψιμο του νομίσματος» καταργήθηκε από την επόμενη διοργάνωση. Είχε όμως προλάβει να ανακηρύξει τον Παναθηναϊκό κυπελλούχο Ελλάδος, για μία και μοναδική φορά «δια του στριψίματος της δεκάρας».

1970 – ΑΡΗΣ

Ο τελικός του 1970 ήταν ο πρώτος που διεξήχθη με τις δύο «φιναλίστ» να είναι εκτός του Λεκανοπεδίου της Αττικής.

Για πρώτη φορά στην ιστορία του θεσμού οι δύο ομάδες ήταν από την Θεσσαλονίκη με συνέπεια ο τελικός, μετά από προκήρυξη της Ε.Π.Ο., να οριστεί και να διεξαχθεί στο Καυτανζόγλειο στάδιο της Θεσσαλονίκης.

Εκεί ο Άρης για πρώτη και τελευταία φορά σήκωσε το «τρόπαιο» του κυπέλλου μετά το νικηφόρο 1-0 επί του ΠΑΟΚ.

1970-1980 – ΠΑΟΚ

Ο «Δικέφαλος του Βορρά», ο μεγάλος ΠΑΟΚ Θεσσαλονίκης, μάζεψε από τα μέσα της δεκαετίας του ’60 στην Τούμπα όλα τα ταλέντα της Βορείου Ελλάδος.

Τα αποτελέσματα από το λεγόμενο «παιδομάζωμα» δεν άργησαν να έρθουν.

Ο ΠΑΟΚ από το 1970 ως και το 1979, σε 10 τελικούς κυπέλλου Ελλάδος, έφτασε να διεκδικεί τους 7 από αυτούς!

Μπορεί να χάθηκαν οι τελικοί του 1970 από τον Άρη και το 1971 από τον Ολυμπιακό (στο στάδιο Καραϊσκάκη!) δεν συνέβη το ίδιο και στον τελικό του 1972.

Με ηγέτη και σκόρερ τον Γιώργο Κούδα ο ΠΑΟΚ νίκησε στο στάδιο Καραϊσκάκη με 2-1 τον Παναθηναϊκό και για πρώτη φορά στην ιστορία του αναδείχθηκε κυπελλούχος Ελλάδος.

Το 1973, ξανά στο στάδιο Καραϊσκάκη(!) ο ΠΑΟΚ του Λες Σάνον έχασε στον τελικό από τον οικοδεσπότη Ολυμπιακό με 1-0.

Ήταν ο τρίτος συνεχόμενος τελικός στον οποίο ο ΠΑΟΚ αναγκάστηκε να παίξει στο στάδιο Καραϊσκάκη. Στους δύο από αυτούς με τον γηπεδούχο Ολυμπιακό.

Την επόμενη χρονιά (1974) ο ΠΑΟΚ ήταν ξανά στον τελικό για 5^η συνεχή χρονιά!

Αυτή τη φορά ο τελικός ορίστηκε να γίνει στη Νέα Φιλαδέλφεια και ο ΠΑΟΚ αντιμετώπισε  τον πρωταθλητή Ολυμπιακό για 3^η φορά τα τελευταία 4 χρόνια.

Σε έναν συγκλονιστικό τελικό, ΠΑΟΚ και Ολυμπιακός οδηγήθηκαν στα πέναλτι (για πρώτη φορά στον θεσμό) με τελικό νικητή και τροπαιούχο τον ΠΑΟΚ, μετά τα 4 εύστοχα έναντι των 3 του Ολυμπιακού.

1976 – Ο ΗΡΑΚΛΗΣ και ο ΧΑΤΖΗΠΑΝΑΓΗΣ

Προς το τέλος του 1975 έφτασε στην Ελλάδα ένας παίκτης που με το απαράμιλλο στυλ του και την αξεπέραστη τεχνική του θα άφηνε με ανοιχτό το στόμα όλη την Ελληνική ποδοσφαιρική κοινότητα με τις ενέργειες του.

Ήταν ο Βασίλης Χατζηπαναγής ο οποίος έκανε «πράματα και θάματα»  στον συγκεκριμένο τελικό.

Στο τελικό 4-4 μετά και το τέλος της παράτασης (2-2 στα πρώτα 90΄) ο Χατζηπαναγής με δύο εκπληκτικές ενέργειες έβαλε το όνομα του στον κατάλογο των σκόρερς του Κυπέλλου Ελλάδος.

Μπορεί στην διαδικασία των πέναλτι να νικήθηκε από τον Πουπάκη, τον τερματοφύλακα του Ολυμπιακού, όμως ο Χατζηπαναγής και ο Ηρακλής ήταν αυτοί που σήκωσαν το «τρόπαιο» του κυπέλλου που έγινε στις 9 Ιουνίου του 1976 στο γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας.

Ο Ηρακλής νίκησε με 6-5 στην διαδικασία των πέναλτι τον Ολυμπιακό, και έγινε η τρίτη ομάδα της Θεσσαλονίκης που κατέκτησε το κύπελλο.

1979 – ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ

Το 1979 ο Πανιώνιος διέθετε στις τάξεις του εκπληκτικούς παίκτες. Αναστόπουλος, Σαραβάκος, Παθιακάκης, Γραβάνης, Εμβολιάδης, Μαυρίκης, Λίμα ήταν μερικοί από τους ποδοσφαιριστές που οδήγησαν σε θρίαμβο τους «Νεοσμυρνιώτες» κερδίζοντας με 3-1 την πρωταθλήτρια εκείνης της σεζόν ΑΕΚ.

Ο τελικός διεξήχθη στο στάδιο Καραϊσκάκη και ο Πανιώνιος με τα γκολ του Αναστόπουλου, Λίμα και Παθιακάκη έκανε την ανατροπή και σήκωσε το 37^ο κύπελλο Ελλάδος.

1980 – ΚΑΣΤΟΡΙΑ

Οι εκπλήξεις στο θεσμό του κυπέλλου συνεχίστηκαν και την επόμενη χρονιά.

Αυτή τη φορά ήταν η Καστοριά που έκανε εκπληκτική πορεία και έφτασε στο τελικό όπου βρήκε αντίπαλο τον Ηρακλή του Χατζηπαναγή.

Αν και το φαβορί ήταν ο Ηρακλής, οι «γουναράδες» της Καστοριάς βρέθηκαν σε εκπληκτικό βράδυ.

Στο αγώνα που έγινε στο γήπεδο της ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια στις 25 Μαΐου του 1980, κανείς δεν περίμενε, μετά το 1-1 του πρώτου ημιχρόνου, την εξέλιξη του αγώνα.

Στο 49^ο λεπτό η Καστοριά έκανε το 2-1 με το γκολ του Δίντσικου και είκοσι λεπτά αργότερα, στο 69^ο λεπτό, πήρε προβάδισμα δύο τερμάτων μετά το τέρμα του Τσιρώνη.

Ο Ηρακλής στο 80^ο λεπτό μείωσε σε 3-2 με τον Μαυροδουλάκη, πριν έρθει ο Τσιρώνης και με άλλα δύο προσωπικά γκολ στο 87^ο λεπτό και στο 92^ο να γράψει το τελικό Καστοριά-Ηρακλής 5-2!

Ο Τσιρώνης είχε κάνει «χατ-τρικ» το βράδυ της 25^ης Μαΐου του 1980.

Η Καστοριά με τον τίτλο αυτό γίνονταν η πρώτη επαρχιακή ομάδα που σήκωνε το κύπελλο Ελλάδος.

Μέχρι σήμερα, η Λάρισα το 1985 και το 2007, και ο ΟΦΗ το 1987 είναι οι άλλες δύο επαρχιακές ομάδες οι οποίες κατέκτησαν το βαρύτιμο τρόπαιο.

Αυτοί ήταν φίλες και φίλοι οι σημαντικότεροι “σταθμοί” του κυπέλλου Ελλάδος από το 1931 έως και το 1980.

Μείνετε συντονισμένοι στο Sportshistory!