Αθλητικές Ιστορίες: Το «θαύμα» του ΄87!

Η κατάκτηση της κορυφής της Ευρώπης το 1987 από τη Εθνική μας ομάδα μπάσκετ δεν ήταν ένα πυροτέχνημα.

Ήταν αποτέλεσμα μιας προσπάθειας που είχε ξεκινήσει το 1983 με την πρόσκληψη στην τεχνική ηγεσία του προπονητή Κώστα Πολίτη.

Ο Πολίτης με τον καιρό άρχισε να φτιάχνει έναν «κορμό» παικτών με εμπειρία αλλά και με πολύ ταλέντο.

Με βασικούς «πυλώνες» τους δύο καλύτερους Έλληνες μπασκετμπολίστες Γκάλη και Γιαννάκη, ο τεχνικός του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος εμπιστεύτηκε στην ομάδα νέους και πολλά υποσχόμενους μπασκετμπολίστες.

Κοντά στους Γκάλη-Γιαννάκη ήταν ο «ψηλός» Παναγιώτης Φασούλας, ο «αεράτος» Νίκος Φιλίππου, ο «τίμιος γίγαντας» Αργύρης Καμπούρης και ο «μπέμπης» Φάνης Χριστοδούλου.

Φυσικά δεν έλειπαν και οι παίκτες με εμπειρία όπως οι Λιβέρης Ανδρίτσος και Μέμος Ιωάννου.

Το 1983 στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα μπάσκετ της Γαλλίας η ομάδα μας κατετάγη 11^η πετυχαίνοντας δύο (2) νίκες στο τουρνουά.

Ο Νίκος Γκάλης είχε στο τουρνουά αυτό μ.ο. 33 πόντους ανά παιχνίδι και βγήκε πρώτος σκόρερ.

Το 1985 η ομάδα μας δεν συμμετείχε στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα.

Ήταν όμως παρούσα στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του 1986 που έγινε στην Ισπανία.

Εκεί η εθνική μας έδειξε τα πρώτα σημάδια ότι κάτι καλό «ψήνεται».

Χωρίς τον Φασούλα στη σύνθεση της, η ομάδα μας τα πήγε περίφημα και κατέλαβε την 10^η θέση, στην πρώτη της συμμετοχή σε Παγκόσμιο πρωτάθλημα μπάσκετ!

Και σε αυτό το τουρνουά ο Νίκος Γκάλης δεν είχε αντίπαλο στο σκοράρισμα. Είχε κατά μέσο όρο 33,7 πόντους ανά παιχνίδι.

Ο προπονητής Κώστας Πολίτης δήλωσε: Το 1986 για πρώτη φορά προκριθήκαμε σε Παγκόσμιο πρωτάθλημα. Ταξιδέψαμε στις Η.Π.Α., συμμετείχαμε σε τουρνουά και παίξαμε για την πρόκριση μέσα στη Γαλλία και την κερδίσαμε. Το πάντρεμα είχε γίνει. Αυτή ήταν η πρώτη διεθνής εμπειρία της ομάδας. Είχαμε την ατυχία να στερηθούμε τον Φασούλα, ο οποίος τότε βρίσκονταν σε κολέγιο στην Αμερική.

Ο Παναγιώτης Φασούλας επανέκαμψε στην Εθνική και έτσι το 1987 ο Κώστας Πολίτης είχε μια «γεμάτη» ομάδα που διψούσε για διακρίσεις.

Και αν ο αρχικός στόχος ήταν η είσοδος στις 8 καλύτερες ομάδες του Eurobasket της Αθήνας, η εικόνα της ομάδας μας έδειχνε ότι δεν υπήρχαν όρια…

ΡΟΥΜΑΝΙΑ

Όλα ξεκίνησαν με την εύκολη επικράτηση επί της Ρουμανίας την οποία νικήσαμε στην «πρεμιέρα» μας με σκορ 109-77.

Ο Γκάλης είχε… 44 πόντους με τον Φασούλα να τον ακολουθεί με 20, τον Φιλίππου να έχει 12 και ο Γιαννάκης 8 πόντους.

ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑ

Η ελπίδα ότι κάτι ωραίο μπορεί να συμβεί για την εθνική μας στο Eurobasket της πατρίδας μας, άρχισε να «αχνοφαίνεται» μετά την σπουδαία νίκη επί των Γιουγκοσλάβων στον δεύτερο αγώνα της εθνική μας.

Αν και βρέθηκε πίσω στο σκορ με 42-49 στο ημίχρονο, η ομάδα μας περιόρισε τους Γιουγκοσλάβους στην επανάληψη και με επί μέρους σκορ 42-29 κατάφερε να πάρει το «ροζ» φύλλο αγώνα με τελικό σκορ 84-78!

Η εθνική μας πέτυχε 42 πόντους στο πρώτο ημίχρονο και 42 στο δεύτερο!

Ήταν μια μεγάλη και σπουδαία νίκη επί των «πλάβι», οι οποίοι έψαχναν δικαιολογίες μετά το παιχνίδι.

Και εδώ ο Γκάλης «σταμάτησε» στους 44 πόντους.

Είχε πετύχει στα δύο πρώτα παιχνίδια 88 πόντους!

Με την νίκη αυτή η εθνική μας έκανε «αίσθηση» στην Ευρώπη και έδειξε στους Έλληνες φιλάθλους ότι όποιος κατάφερνε να βρει «εισιτήριο» για την συνέχεια θα ζούσε ιστορικές στιγμές.

Μέχρι τότε το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας δεν γέμιζε ασφυκτικά και είναι χαρακτηριστικό ότι στο παιχνίδι με τους Γιουγκοσλάβους υπήρχαν αρκετά κενά στα «πέταλα» του γηπέδου.

Η νίκη της εθνική μας επί της ομάδας του προπονητή Κρέζιμιρ Τσόσιτς άλλαξε τους στόχους της ομάδας και αύξησε στο «κατακόρυφο» το ενδιαφέρον των Ελλήνων φιλάθλων.

Από την ημέρα εκείνη άρχισε μια πραγματική «μάχη» για την εύρεση ενός εισιτηρίου.

ΙΣΠΑΝΙΑ

Η ομάδα της Ισπανίας, στην τρίτη αγωνιστική του ομίλου, «έκοψε» κάπως τον ενθουσιασμό που επικρατούσε μέχρι τότε.

Παίζοντας γρήγορο και θεαματικό μπάσκετ, οι Ισπανοί παίκτες έπιασαν στον «ύπνο» τους διεθνείς μας και τους νίκησαν εύκολα με σκορ 106-89.

Παρά τους 35 πόντους του Γκάλη, τους 20 του Φασούλα και τους 17 του Γιαννάκη, η ομάδα μας δεν προέβαλε αντίσταση απέναντι στους Ίβηρες!

ΣΟΒΙΕΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ

Στον επόμενο αγώνα του ομίλου απέναντι στην παντοδύναμη Σοβιετική Ένωση, ο φίλαθλος κόσμος στήριξε τους διεθνείς μας, αναγνωρίζοντας την προσπάθεια που έκαναν απέναντι στην Ισπανία ένα βράδυ πριν.

Μπορεί να έφυγαν στο τέλος του παιχνιδιού «σκασμένοι» από την αντιμετώπιση που είχε η εθνική μας από το διαιτητικό «δίδυμο», ήταν όμως βέβαιοι ότι η Ελλάδα είχε τα «φόντα» να φτάσει ψηλά και να διεκδικήσει μετάλλιο.

Η ήττα από τους Σοβιετικούς με 66-69 ήταν μέσα στο «πρόγραμμα».

Ο Γκάλης είχε 31 πόντους σε αυτό το παιχνίδι, ο Φασούλας 13, ο Γιαννάκης 9 και ο Καμπούρης 7.

ΓΑΛΛΙΑ

Για να μπορέσει η εθνική μας να πραγματοποιήσει τον αρχικό της στόχο και να μπει στην «8άδα» του τουρνουά, θα έπρε να ξεπεράσει το εμπόδιο της Γαλλίας στο τελευταίο παιχνίδι του ομίλου.

Με ένα «κολασμένο» κοινό το οποίο «έσπρωχνε» τους διεθνείς μας προς τη νίκη, η Ελλάδα μετά από ενα ισοροπημένο πρώτο ημίχρονο (38-38) άνοιξε τα φτερά της στο δεύτερο ημίχρονο και νίκησε με 82-69 τους «τρικολόρ»!

Ο Νίκος Γκάλης «σταμάτησε» στους 34 πόντους, ενώ είχε την βοήθεια του Φάνη Χριστοδούλου ο οποίος πέτυχε 12 πόντους, καθώς και των Γιαννάκη-Καμπούρη οι οποίοι είχαν από 10 πόντους.

Με την νίκη της εθνικής μας απέναντι στη Γαλλία είχε πραγματοποιηθεί ο πρώτος στόχος και είχε ανοίξει η όρεξη των διεθνών μας για «είσοδο» στην «4άδα» και την κατάκτηση ενός μεταλλίου.

Η εθνική μας εκτός από καλή ομάδα είχε στο «πλευρό» της και την δύναμη που έδιναν οι Έλληνες φίλαθλοι. Γεμάτοι ενθουσιασμό «έσπρωχναν» σε κάθε παιχνίδι τους διεθνείς μας στο «όρια» τους!

Αυτό κάνανε και στο προημιτελικό με αντίπαλο την Ιταλία.

ΙΤΑΛΙΑ-ΠΡΟΗΜΙΤΕΛΙΚΟΣ

Μέχρι το βράδυ της 9^ης Ιουνίου του 1987 η εθνική μας δεν είχε κερδίσει ποτέ την αντίστοιχη της Ιταλίας!

Αλλά για όλα υπάρχει η πρώτη φορά…

Με πρωτεργάτες τους Γκάλη-Γιαννάκη οι οποίοι πέτυχαν 38 και 22 πόντους αντίστοιχα, οι διεθνείς δεν άφησαν περιθώριο στους Ιταλούς.

Τους νίκησαν εύκολα με σκορ 90-78, δείχνοντας ότι όριο ήταν μόνο ο ουρανός…

Είναι η πιο ευτυχισμένη στιγμή της καριέρα σου από τότε που παίζεις στην εθνική ομάδα;… ρώτησε ο Βασίλης Σκουντής τον Νίκο Γκάλη, αμέσως μετά τον θρίαμβο επί των Ιταλών.

Είναι μέχρι το επόμενο παιχνίδι… απάντησε ο «γκάνστερ» του Ελληνικού μπάσκετ, γνωρίζοντας ότι ο επόμενος αντίπαλος στα ημιτελικά ήταν η Γιουγκοσλαβία.

ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑ-ΗΜΙΤΕΛΙΚΟΣ

Όσοι ασχολούνταν με το άθλημα τον καιρό του Eurobasket-1987, δεν έδιναν «τύχη» στο Ελληνικό συγκρότημα απέναντι στην Γιουγκοσλαβία.

Μπορεί να τους είχαμε κερδίσει στον όμιλο, ήταν σχεδόν αδύνατον να τους ξανακερδίσουμε οκτώ (8) μέρες μετά στον ημιτελικό.

Με την ομάδα του Κώστα Πολίτη όλα μπορούσαν να συμβούν.

Οι προβλέψεις ότι οι Γιουγκοσλάβοι θα κέρδιζαν το εισιτήριο για τον μεγάλο τελικό της 14^ης  Ιουνίου του 1987, φαίνονταν να γίνονται πραγματικότητα όταν οι «πλάβοι» βρέθηκαν στο ημίχρονο να προηγούνται της Ελληνικής ομάδας με δέκα (10) πόντους (35-45).

Οι παίκτες του Τσόσιτς επέβαλαν τον ρυθμό τους από τα μέσα του ημιχρόνου και μετά, και πήραν διαφορά ικανή να τους οδηγήσει στον τελικό.

Στο δεύτερο ημίχρονο το «κλίμα» άλλαξε.

Ο χαμένος ενθουσιασμός ξαναγυρίζει στην εξέδρα… σημείωνε ο Φίλιππος Συρίγος στις αρχές του δευτέρου ημιχρόνου και μετά από καλάθι του Νίκου Γκάλη.

Ο κόσμος που είχε κατακλύσει το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας μία «σπίθα» ήθελε!

Την βρήκε από την θέληση των Ελλήνων παικτών να γυρίσουν το παιχνίδι και να διεκδικήσουν την νίκη που μέχρι εκείνη την στιγμή φαίνονταν «μακρινό όνειρο».

Παρά το γεγονός ότι η ομάδα μας βρέθηκε να χάνει με 39-52, μετά από τρίποντο του Κούκοτς, δεν πέταξε «λευκή πετσέτα».

Απάντησε με ένα τρομερό σερί 20-2 περνώντας μπροστά στο σκορ με 59-54!

Το πλήθος που μέχρι τότε έψανε την ευκαιρία να βοηθήσει την Εθνική, έγινε ο 6^ος παίκτης της ομάδας μας!

Έσπρωχνε τους διεθνείς να ξεπεράσουν τα όρια τους και να επιβληθούν για δεύτερη φορά μέσα σε οκτώ μέρες των ασυναγώνιστων Γιουγκοσλάβων.

Οι «γείτονες» μας, μια άλλη ομάδα παρουσίασαν στο πρώτο ημίχρονο και μια άλλη στο δεύτερο.

Από τους 45 πόντους των πρώτων είκοσι λεπτών, έπεσαν στους 32 στο δεύτερο ημίχρονο σε αντίθεση με τους διεθνείς μας οι οποίοι από τους 35 πόντους του πρώτου ημιχρόνου, κατάφεραν να πετύχαν 46 στην επανάληψη.

Ο Γκάλης είχε 30 πόντους, ο Χριστοδούλου 18, ο Γιαννάκης 14 και ο Φασούλας 11. Μεγάλη συνεισφορά είχε και ο Λιβέρης Ανδρίτσος!

Το τελικό νικηφόρο σκορ με 81-77 έστειλε την ομάδα μας στον τελικό απέναντι στην Σοβιετική Ένωση του προπονητή Γκομέλσκι.

ΣΟΒΙΕΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ-ΤΕΛΙΚΟΣ

Η «αρκούδα» είχε έρθει στο Eurobasket χωρίς τον σπουδαίο Άρβιντας Σαμπόνις.

Παρά την απουσία του η Σοβιετική Ένωση είχε φτάσει εύκολα στον τελικό και φάνταζε ως το απόλυτο φαβορί του αγώνα.

Ο τελικός ήταν ένα «μπρα-ντε-φερ» του Νίκου Γκάλη με τους Σοβιετικούς παίκτες. Ο Έλληνας «εκτελεστής», στο καλύτερο τουρνουά της ζωής του, είχε «απαντήσεις» σε κάθε προσπάθεια να περιοριστεί από τον Γκομέλσκι και τους παίκτες του.

Οδηγούσε την Ελληνική ομάδα προς το «Έβερεστ» του Ευρωπαϊκού θρόνου και κάθε φορά που η μπάλα πήγαινε στα χέρια του οι Έλληνες φίλαθλοι ήταν σίγουροι ότι κάποιο τρόπο θα έβρισκε για να την βάλει στο καλάθι!

Το παιχνίδι Ελλάδα-Σοβιετική Ένωση ήταν ένα «ντέρμπι» μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο. Τα 40 λεπτά της κανονικής διάρκειας τελείωσαν με ισοπαλία 89-89 και όλα θα κρίνονταν στο «έξτρα» πεντάλεπτο της παράτασης.

Εκεί τον τελευταίο λόγο είχε ο «τίμιος γίγαντας» του Ελληνικού μπάσκετ. Κατάφερε να μαζέψει το «ριμπάουντ» από το άστοχο σουτ του Μέμου Ιωάννου και να κερδίσει δύο ελεύθερες βολές με το χρονόμετρο να θέλει μόλις τέσσερα (4) δευτερόλεπτα για να λήξει η παράταση.

Μία εύστοχη βολή χρειάζονταν η ομάδα μας για πάρει κεφάλι στο σκορ. Το 101-101 ήταν το αποτέλεσμα μέχρι εκείνη τη στιγμή. Αν ο Καμπούρης ήταν εύστοχος, το «όνειρο» να γίνουμε πρωταθλητές για πρώτη φορά στην ιστορία του Εθνικού μας συγκροτήματος, θα ήταν πραγματικότητα.

Ο Αργύρης όχι μόνο έβαλε την πρώτη αλλά ευστόχησε και στην δεύτερη γράφοντας το 103-101 υπέρ της χώρας μας!

Παρά την γρήγορη επαναφορά της μπάλας, το σουτ τριών πόντων από τη γωνία του Γιοβάϊσα δεν είχε «τύχη».

Η Ελλάδα είχε κάνει το θαύμα της κερδίζοντας την «υπερδύναμη» που άκουγε στο όνομα Σοβιετική Ένωση. Είχε αφήσει «άφωνη» την μπασκετική Ευρώπη και όλοι μιλούσαν για το Ελληνικό «θαύμα».

Με πρωτεργάτη τον Νίκο Γκάλη ο οποίος σημείωσε τους 40 από τους 103 πόντους της Εθνικής μας, με σπουδαία εμφάνιση από τον Λιβέρη Ανδρίτσο ο οποίος είχε 12 πόντους και με τους Γιαννάκη, Καμπούρη, Χριστοδούλου και Φασούλα να έχουν από 10 πόντους, η Ελλάδα έφτασε στην «κορυφή» της Ευρώπης.

Ήταν ένα ανεπανάληπτο «θαύμα» για μία ομάδα που είχε ως βασικό της στόχο να περάσει στις «8» καλύτερες ομάδες του τουρνουά.

Αλλά «τρώγοντας έρχεται η όρεξη» όπως σωστά λέει ο θυμόσοφος λαός μας…

Η Εθνική μας με την βοήθεια των Ελλήνων φιλάθλων που δημιούργησαν ανεπανάληπτη ατμόσφαιρα για αγώνα μπάσκετ, κατάφερε να υπερκεράσει την απειρία της και με «μαέστρο» τον Νίκο Γκάλη, ο οποίος δεν έχασε δευτερόλεπτο σε όλο το τουρνουά, κατέκτησε το Χρυσό μετάλλιο στο 25^ο Πανευρωπαϊκό τουρνουά μπάσκετ!