Γνωρίζατε ότι… η ΑΕΚ σημείωσε τους λιγότερους (44) πόντους σε τελικό κυπέλλου Πρωταθλητριών στο μπάσκετ;
Η συμμετοχή με την ΑΕΚ στο «Final-4» της Βαρκελώνης το 1998 ήταν για τον Γιάννη Ιωαννίδη το «κύκνειο άσμα» στην πλούσια καριέρα του ως προπονητής.
Ήταν το 6ο «Final-4» για τον «ξανθό» του Ελληνικού μπάσκετ. Είχαν προηγηθεί τρεις (3) συμμετοχές με την μεγάλη ομάδα του Άρη και δύο (2) με τον Ολυμπιακό.
Παρά τις πέντε (5) παρουσίες του ο Γιάννης Ιωαννίδης δεν είχε καταφέρει να σηκώσει το πολυπόθητο κύπελλο πρωταθλητριών.
Στην Βαρκελώνη το 1998 ήταν η τελευταία του ευκαιρία για να γίνει επιτέλους πρωταθλητής Ευρώπης.
Με τον Άρη του Γκάλη και του Γιαννάκη έφτασε τρεις φορές στις «4» καλύτερες ομάδες αλλά πάντα κάτι του έλλειπε για να παίξει στον μεγάλο τελικό.
Από την άλλη με τον Ολυμπιακό, ειδικά του 1994, έπρεπε η ομάδα του να μείνει άποντη για περισσότερα από 6 λεπτά και 30 δευτερόλεπτα στο τέλος του αγώνα για να χάσει το τρόπαιο. Φυσικά με το χεράκι (τρίποντο) του Κορνήλιους Τόμπσον.
Κόντρα στην Ρεάλ το 1995 δεν βρήκε λύσεις στο «δίδυμο» Σαμπόνις-Αρλάουκας και η ήττα ήρθε φυσιολογικά.
Η ΑΕΚ ήταν η τρίτη ομάδα με την οποία ο Ιωαννίδης πάλεψε να φέρει την «Ευρωλίγκα» στη χώρα μας.
Ήταν ο πέμπτος (5ος) συνεχόμενος τελικός Ελληνικής ομάδας σε «Final-4».
Οι δύο πρώτοι (1994 και 1995) χάθηκαν για τον Ολυμπιακό και τον Ιωαννίδη, ενώ οι δύο άλλοι (1996-1997) ήταν επιτυχείς από τον Παναθηναϊκό του Μάλκοβιτς και τον Ολυμπιακό του Ίβκοβιτς.
Έτσι όταν η ΑΕΚ προκρίθηκε στο «Final-4» της Βαρκελώνης το 1998 ήταν ευκαιρία για την Ελλάδα να κάνει τρεις (3) τις κούπες της.
Συνοδευόμενη από χιλιάδες οπαδούς της, η ΑΕΚ του Ιωαννίδη ήθελε να επαναλάβει τον θρίαμβο του 1968 όταν κατάφερε να κατακτήσει το κύπελλο κυπελλούχων απέναντι στη Σλάβια Πράγας.
Για να μπορέσει η ΑΕΚ του Γιάννη Ιωαννίδη να παίξει στον μεγάλο τελικό εκείνης της χρονιάς έπρεπε να περάσει το εμπόδιο της Μπενετόν Τρεβίζο η οποία είχε προπονητή τον τρεις (3) φορές πρωταθλητή Ευρώπης μέχρι τότε Ζέλικο Ομπράντοβιτς.
Ο Ομπράντοβιτς είχε στερήσει, με την Μπανταλόνα και την Ρεάλ, δύο φορές το τρόπαιο από τον «Ξανθό» και ο ημιτελικός της 21ης Απριλίου (!) ήταν μια μεγάλη ευκαιρία για «ρεβάνς».
Αποτελούμενη από νέους Έλληνες μπασκετμπολίστες και με την βοήθεια των Ευρωπαίων και Αμερικανών της, η ΑΕΚ του Ιωαννίδη δεν ήταν το φαβορί της διοργάνωσης.
Οι δύο Ιταλικές ομάδες, Κίντερ Μπολόνια και Μπενετόν Τρεβίζο ήταν τα φαβορί των ημιτελικών. Και αν στον έναν ημιτελικό η Κίντερ δεν είχε πρόβλημα απέναντι στην Παρτιζάν (83-61), στον άλλον μεταξύ της ΑΕΚ και της Μπενετόν έπεφταν κορμιά!
Οι δύο ομάδες συμπορεύονταν στο σκορ και όλα κρίθηκαν από ένα τρίποντο του μοναδικού σκόρερ Μπάνε Πρέλεβιτς.
Ο Σέρβος «άσος» ο οποίος είχε χάσει με την υπερομάδα του ΠΑΟΚ από την Μπενετόν στον ημιτελικό του 1993 στο στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, σημάδεψε σωστά, όπως είχε κάνει εκατοντάδες φορές στο παρελθόν, και με τρίποντο-μαχαιριά έδωσε στην ΑΕΚ το προβάδισμα με 66-63.
Παρά τις προσπάθειες των Ιταλών να γυρίσουν το παιχνίδι στον λίγο χρόνο που απέμενε, η ΑΕΚ του Γιάννη Ιωαννίδη κέρδισε την Μπενετόν Τρεβίζο του Ζέλικο Ομπράντοβιτς με τελικό σκορ 69-66.
Οι πόντοι των παικτών της ΑΕΚ ήταν:
Άντερσον 21, Αλεξάντερ 13, Άντερσεν 10, Πρέλεβιτς 9, Χατζής 4, Λάρσεν 4, Κολντεμπέλα 3, Λάσα 3, Τσακαλίδης 2, Κακιούζης.
Δείτε τα δραματικά τελευταία λεπτά του ημιτελικού.
Η ΑΕΚ, στην δεύτερη της συμμετοχή σε «Final-4» κυπέλλου πρωταθλητριών, είχε προηγηθεί εκείνη του 1966, ήταν έτοιμη να διεκδικήσει το κύπελλο από την Κίντερ Μπολόνια του Ετόρε Μεσίνα.
Ο Γιάννης Ιωαννίδης ήθελε να πάρει τη «ρεβάνς» από όλους αυτούς που τον είχαν «τελειωμένο». Ο ίδιος είχε πάρει μία ΑΕΚ που ήταν μεταξύ φθοράς και απραξίας και την οδήγησε στον τελικό του «Final-4».
Δεν ήταν και μικρό «παράσημο» ο τελικός με την ΑΕΚ για τον Ιωαννίδη. Αν κατάφερνε να νικήσει την Κίντερ Μπολόνια θα έγραφε μία μοναδική ιστορία.
Και μόνο που έφερε την ΑΕΚ στον τελικό ήταν σπουδαίο κατόρθωμα για τον «ξανθό» ο οποίος τη μέρα πριν τον τελικό ήταν ο πιο ευτυχής άνθρωπος στην γη, όπως εκμυστηρεύτηκαν αργότερα οι άνθρωποι που ήταν κοντά του.
Η ευτυχία του θα ολοκληρώνονταν μόνο αν σήκωνε επιτέλους την πολυπόθητη κούπα του πρωταθλητή Ευρώπης. Ειδάλλως ο Γιάννης Ιωαννίδης θα ήταν ο πιο δυστυχής άνθρωπος στην γη…
Από τη άλλη μεριά, η Κίντερ Μπολόνια ήταν το μεγάλο φαβορί.
Με προπονητή τον Ετόρε Μεσίνα φιλοδοξούσε να σπάσει το Ελληνικό «σερί» που είχαν δημιουργήσει ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός και το οποίο θα προσπαθούσε να διευρύνει η ΑΕΚ του Ιωαννίδη.
Παράλληλα ο Μεσίνα ήθελε όπως ο Ιωαννίδης να γίνει ο πρώτος προπονητής ο οποίος θα κατακτούσε το κύπελλο πρωταθλητριών μετά τις εννέα (9) συνεχείς κατακτήσεις από πρώην Γιουγκοσλάβους προπονητές.
Για το θέμα με τους πρώην Γιουγκοσλάβους προπονητές γράψαμε εδώ.
Η Κίντερ είχε στο «ρόστερ» της ότι καλύτερο κυκλοφορούσε εκείνη τη σεζόν στο κύπελλο πρωταθλητριών.
Ντανίλοβιτς, Ριγκοντό, Σκονοκίνι, Σάβιτς, Νεστέροβιτς ήταν μόνο μερικοί από τους παικταράδες που είχε η ομάδα του Μεσίνα.
Η ΑΕΚ είχε δύσκολο «έργο» πριν καν ξεκινήσει ο τελικός.
Με σύμμαχο τους χιλιάδες φίλους της η ΑΕΚ ήθελε να κατακτήσει την κορυφή της Ευρώπης. Οι «Ενωσίτες» φίλαθλοι τραγουδούσαν «Και ξανά, ξανά, θα γίνεις βασίλισσα…».
Παρά την «επικράτηση» στην κερκίδα, η ΑΕΚ δεν μπόρεσε να ακολουθήσει την Κίντερ Μπολόνια εντός αγωνιστικού χώρου.
Ήδη από το ημίχρονο ήταν πίσω στο σκορ με 28-20 καθώς η μπάλα δεν έμπαινε με τίποτα στο καλάθι. Λες και κάποιος είχε μικρύνει το μέγεθος του καλαθιού και κάθε πόντος που πετύχαινε η ΑΕΚ ήταν με μεγάλο κόπο και ιδρώτα.
Οι παίκτες της «Ένωσης» δεν μπόρεσαν ούτε μια στιγμή να ακολουθήσουν τους συναδέλφους τους της Κίντερ Μπολόνια.
Έκαναν το χειρότερο τους παιχνίδι στον πιο σημαντικό αγώνα της ζωής τους.
Το τελικό 58-44 τα λέει όλα!
Κανείς παίκτης της ΑΕΚ δεν μπόρεσε να ξεπεράσει τους επτά (7) πόντους στο σκοράρισμα!
Οι συνολικά 44 πόντοι της ΑΕΚ είναι η χειρότερη συγκομιδή για ομάδα που έπαιξε σε τελικό κυπέλλου πρωταθλητριών ή Euroleague.
Το προηγούμενο αρνητικό ρεκόρ ήταν της Ντιναμό Τιφλίδας η οποία είχε πετύχει 51 πόντους απέναντι στην ΑΣΚ Ρίγα το 1960.
Αλλά και οι 58 πόντοι της Κίντερ Μπολόνια είναι οι λιγότεροι που έχει σημειώσει ομάδα που κατέκτησε την κορυφή.
Για έναν πόντο ξεπέρασε τους 59 της Λιμόζ το 1993 και τους 59 της Μπανταλόνα το 1994.
Οι συνολικά 102 πόντοι είναι επίσης η χειρότερη επίδοση για τελικό κυπέλλου πρωταθλητριών.
Το ρεκόρ αυτό θα κάνει πολλά χρόνια να σπάσει…
Η ΑΕΚ αγωνίστηκε στον μεγάλο τελικό με τους εξής καλαθοσφαιριστές:
Λάσα 7, Πρέλεβιτς 6, Αλεξάντερ 5, Κακιούζης 5, Άντερσεν 4, Τσακαλίδης 4, Άντερσον 4, Χατζής 4, Κολντεμπέλα 3, Λάρσεν 2.
Όπως είναι φυσικό μετά την ήττα κανείς στην ΑΕΚ δεν είχε όρεξη για λόγια, με πρώτο τον Γιάννη Ιωαννίδη.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στο αεροπλάνο της επιστροφής ο τότε πρόεδρος της Ελληνικής ομοσπονδίας Γιώργος Βασιλακόπουλος αναγκάστηκε να κατευθυνθεί στην «γαλαρία» και να συμμορφώσει τους δημοσιογράφους που είχαν ακολουθήσει την αποστολή και οι οποίοι «φλυαρούσαν» δυνατά!
Παρά την αποτυχία οι φίλοι της ΑΕΚ υποδέχτηκαν με αγάπη τον Ιωαννίδη και τους παίκτες του.
Είχαν εκτιμήσει την προσπάθεια που έκανε η ομάδα του «ξανθού» και χειροκρότησαν παίκτες και προπονητή.
Μόλις δύο χρόνια αργότερα, η ΑΕΚ, του νέου προπονητή Ντούσαν Ίβκοβιτς, πήρε τη μεγάλη «ρεβάνς» από την Κίντερ και σήκωσε στη Λωζάνη το κύπελλο Σαπόρτα.
Έστω και χωρίς τον Γιάννη Ιωαννίδη στον πάγκο της…