Γνωρίζατε ότι… η Μπαρτσελόνα ήταν η πρώτη ομάδα η οποία απέκλεισε την Ρεάλ από το κύπελλο Πρωταθλητριών;(pics+video)
Το κύπελλο πρωταθλητριών ή όπως σήμερα ονομάζεται Champions League, είναι ο θεσμός που έχει φτιαχτεί για να τον κερδίζει η Ρεάλ Μαδρίτης!
Εντάξει, το παραδεχόμαστε!
Λίγο υπερβολικός ο πρόλογος, αλλά έχει «δόση αληθείας».
Στους προηγούμενους 66 τελικούς κυπέλλου πρωταθλητριών, η Ρεάλ Μαδρίτης έχει κατακτήσει τους 13 από αυτούς!
Συμμετείχε δε σε 16 τελικούς.
Σχεδόν ένας (1) στους τέσσερις (4) τελικούς έγιναν με την συμμετοχή της Ρεάλ Μαδρίτης.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η «Βασίλισσα» κέρδισε και τα πρώτα πέντε (5) κύπελλα πρωταθλητριών που διοργάνωσε η ΟΥΕΦΑ.
Από το 1956 ως και τον 1960 η ομάδα της Μαδρίτης «σάρωσε» τους τίτλους.
Στην αρχή με «μπροστάρη» τον Αργεντινό Αλφρέντο Ντι Στέφανο και στην πορεία μαζί με τον Ούγγρο παικταρά Φέρεντς Πούσκας και τον Γάλλο «στράϊκερ» Ραϊμόν Κοπά, η Ρέαλ δεν άφησε περιθώρια στους αντιπάλους της.
1956 Ρεάλ-Ρεμς 4-3
Το 1956, στο νεοσύστατο κύπελλο Πρωταθλητριών, η Ρεάλ Μαδρίτης επικράτησε στον τελικό, στο Παρκ ντε Πρενς του Παρισιού, επί της Γαλλικής Ρεμς με 4-3.
Για να σηκώσει το κύπελλο η Ρεάλ χρειάστηκε να ανατρέψει το 2-3 του 62ου λεπτού!
Με τα τέρματα του Μαρκίτος και του Ριάλ, η «Βασίλισσα» επικράτησε με 4-3 και κατέκτησε την πρώτη κούπα!
1957 Ρεάλ-Φιορεντίνα 2-0
Την επόμενη σεζόν (1956-1957), η Ρεάλ συνάντησε στον τελικό την Ιταλική Φιορεντίνα.
Παρά την απώλεια του τίτλου στην Ισπανική λίγκα από την Αθλέτικ Μπιλμπάο, η Ρεάλ σαν νικήτρια της διοργάνωσης έπαιξα ξανά στον τελικό.
Το 2-0 με τα γκολ του Ντι Στέφανο και του Χέντο, έδωσαν το δεύτερο κύπελλο στους «μερένχες».
Οι 120.000 θεατές που μαζεύτηκαν στο Σαντιάγκο Μπερναμπέου, το γήπεδο της Ρεάλ όπου έγινε ο τελικός του 1957, ήταν ρεκόρ για τον θεσμό. Το ρεκόρ καταρρίφθηκε τρία χρόνια αργότερα όπως θα δούμε παρακάτω.
1958 Ρεάλ-Μίλαν 3-2
Τη σεζόν 1957-1958 η Ρεάλ δυσκολεύτηκε αρκετά για να σηκώσει το τρίτο (3ο) της κύπελλο πρωταθλητριών.
Η Μίλαν, πρωταθλήτρια Ιταλίας, των Μαλντίνι, Σκιαφίνο, Γκρίλο και Λίντχολμ, έφτασε στα όρια της την «Βασίλισσα».
Ο τελικός τελείωσε 2-2 στα 90΄ του αγώνα και για πρώτη φορά χρειάστηκε 30λεπτη παράταση για να βγει ο νικητής.
Εκεί η Ρεάλ με τον Χέντο στο 107΄ κατάφερε να κάνει τρία (3) τα κύπελλα της.
Αλλά η Ρεάλ είχε ακόμη όρεξη για κούπες…
1959 Ρεάλ-Ρεμς 2-0
Την επόμενη χρονιά (1958-1959) η Ρεμς (του Ζιστ Φοντέν) ξαναβρέθηκε στον δρόμο της Ρεάλ Μαδρίτης.
Αν και ο προηγούμενος τελικός μεταξύ των δύο ομάδων είχε επτά (7) τέρματα, αυτός του 1959 είχε μόνο δύο (2).
Και τα δύο ήταν της Ρεάλ η οποία με το τελικό 2-0 κατέκτησε την τέταρτη (4η) συνεχόμενη «κούπα» του τότε κυπέλλου πρωταθλητριών.
Είχε όμως μία ακόμη να βάλει στην πλούσια τροπαιοθήκη της.
1960 Ρεάλ-Άϊντραχτ Φρανκφούρτης 7-3
Το 1960 ήταν σημαδιακό, για πολλούς λόγους, για το κύπελλο πρωταθλητριών.
Αντίπαλοι στον σπουδαίο τελικό ήταν η Ρεάλ και η Γερμανική Άϊντραχτ Φρανκφούρτης.
Οι 127.621 θεατές που μαζεύτηκαν στο «Χάμπντεν Παρκ» της Γλασκώβης αποτελούν ρεκόρ προσέλευσης για τελικό κυπέλλου πρωταθλητριών.
Ποτέ ξανά δεν μαζεύτηκαν τόσοι πολλοί για να δουν κάποιον τελικό.
Ρεκόρ αποτελούν και τα τέρματα που μπήκαν σε αυτόν τον τελικό.
Τα 10 τέρματα που σημειώθηκαν στο τελικό 7-3 υπέρ της Ρεάλ Μαδρίτης αποτελούν ρεκόρ σκοραρίσματος για τελικό κυπέλλου πρωταθλητριών!
Τα επτά (7) γκολ της Ρεάλ είναι επίσης ρεκόρ σκοραρίσματος για μία ομάδα σε τελικό.
Τα τέσσερα (4) γκολ του Φέρεντς Πούσκας αποτελούν επίσης ρεκόρ σκοραρίσματος για έναν ποδοσφαιριστή σε τελικό της συγκεκριμένης διοργάνωσης.
1961 Ρεάλ-Μπαρτσελόνα 2-2 και 1-2
Όμως όλα τα ωραία έχουν και ένα «τέλος»
Και αυτή που έβαλε «τέλος» στο μοναδικό σερί της Ρεάλ ήταν η μισητή… Μπαρτσελόνα.
Πως έγινε αυτό;
Τη σεζόν 1958-1959, η Μπαρτσελόνα διαδέχτηκε στον “θρόνο” του Ισπανικού ποδοσφαίρου την Ατλέτικο Μαδρίτης η οποία έναν χρόνο πριν είχε αναδειχθεί πρωταθλήτρια Ισπανίας!
Δικαίωμα συμμετοχής στην διοργάνωση της σεζόν 1959-1960 είχαν η Μπαρτσελόνα ως πρωταθλήτρια και η Ρεάλ ως κάτοχος του τροπαίου.
Οι δύο “αιώνιοι” αντίπαλοι του Ισπανικού ποδοσφαίρου δεν βρήκαν αντίσταση και έφτασαν μέχρι τον ημιτελικό. Εκεί, για πρώτη φορά στην ιστορία τους Ρεάλ και Μπαρτσελόνα “κονταροχτυπήθηκαν” για το εισιτήριο του τελικού!
Η Ρεάλ πιο έτοιμη γι΄ αυτά τα παιχνίδια νίκησε μέσα-έξω την Μπαρτσελόνα με σκορ 3-1 και βρήκε αντίπαλο στον τελικό, όπως αναφέραμε και πιο πριν, την Άϊντραχτ Φρανκφούρτης.
Μόλις έξι (6) μήνες αργότερα από αυτά τα παιχνίδια, Ρεάλ και Μπάρτσα έδωσαν ξανά ραντεβού στο κύπελλο πρωταθλητριών.
Η Μπαρτσελόνα ως πρωταθλήτρια και η Ρεάλ ως κάτοχος του τροπαίου για τη σεζόν 1959-1960!
Αυτή τη φορά η συνάντηση αφορούσε τον γύρο των «16» του κυπέλλου πρωταθλητριών.
Ήταν 9 Νοεμβρίου του 1960 όταν η «Βασίλισσα» υποδέχτηκε στο Σαντιάγκο Μπερναμπέου την Μπαρτσελόνα.
Οι 84.358 θεατές είδαν τις δύο ομάδες να φέρνουν ισοπαλία.
Το τελικό 2-2 άφηνε ανοιχτό το θέμα «πρόκριση» στην επόμενη φάση.
Η Μπάρτσα είχε γίνει η πρώτη ομάδα η οποία έφευγε από το Μπερναμπέου χωρίς να χάσει. Μέχρι τότε, επί 5 χρόνια, η Ρεάλ δύσκολα ή εύκολα κέρδιζε στο κύπελλο πρωταθλητριών όλες τις ομάδες που υποδέχονταν στο ιστορικό της γήπεδο.
Μόνο οι «Καταλανοί» είχαν καταφέρει να μην χάσουν!
Η σπουδαία Μπαρτσελόνα εκείνων των χρόνων είχε στη σύνθεση της καταπληκτικούς παίκτες.
Με ηγέτες τους Ούγγρους ποδοσφαιριστές Κουμπάλα, Τσίμπορ και Κότσις, οι «Μπαουγκράνα» έβαλαν τέλος στην κυριαρχία της μισητής Ρεάλ.
Στις 23 Νοεμβρίου του 1960, μπροστά σε 90.000 θεατές στο Καμπ Νου, η Μπαρτσελόνα με τα γκολ των Βέργκες και Εβαρίστο, νίκησε με 2-1 την Ρεάλ και την «πέταξε» έξω από τη συνέχεια του θεσμού.
Η Μπαρτσελόνα πιο έτοιμη από ποτέ είχε καταφέρει να γίνει η πρώτη ομάδα η οποία έβγαζε έξω από την συνέχεια του κυπέλλου πρωταθλητριών την επί 5ετία κάτοχο του τροπαίου Ρεάλ Μαδρίτης!
Ήταν η πρώτη φορά που η Ρεάλ «γεύτηκε» το «πικρό ποτήρι» του αποκλεισμού!
Ήταν η πρώτη φορά που η Ρεάλ δεν θα υπερασπίζονταν το «στέμμα» της.
Η ομάδα που είχε σαρώσει τα κύπελλα στις πέντε (5) πρώτες διοργανώσεις, δεν είχε πλέον την «φρεσκάδα» για να υπερασπιστεί τα «κεκτημένα».
Οι Ντι Στέφανο και Πούσκας είχαν ξεπεράσει τα 33 και ήταν στη «δύση» της καριέρας τους. Κορεσμένοι από τίτλους δεν μπόρεσαν να «κουβαλήσουν» ακόμη μία φορά τη Ρεάλ προς τον τελικό και τον τίτλο.
Και η Μπαρτσελόνα τι έκανε μετά την πρόκριση επί της Ρεάλ;
Οι «μπλαουγκράνα» κατάφεραν και έφτασαν στον τελικό του κυπέλλου πρωταθλητριών για τη σεζόν 1960-1961!
Εκεί συνάντησαν την πρωταθλήτρια Πορτογαλίας, την σπουδαία Μπενφίκα.
Προπονητής της ήταν ο Ούγγρος Μπέλα Γκούτμαν ο οποίος έφτιαξε μια «συμπαγή» ομάδα που άφησε εποχή!
Ο τελικός του 1961 έγινε στη Βέρνη της Ελβετίας και τον παρακολούθησαν μόνο 26.732 θεατές…
Από τους 127.621 θεατές του τελικού του 1960, φτάσαμε μόλις μέσα σε μία χρονιά στον αριθμό των 26.732 θεατών.
Εκατό χιλιάδες λιγότεροι θεατές μέσα σε ένα έτος.
Πολύ άσχημος προγραμματισμός για την τότε ΟΥΕΦΑ.
Παρά το μικρό γήπεδο που επιλέχθηκε να γίνει ο τελικός, ο αγώνας ήταν εντυπωσιακός.
Ο Κότσις έβαλε μπροστά με κεφαλιά την Μπαρτσελόνα στο 21ο λεπτό για να απαντήσει ο Άγκουας της Μπενφίκα στο 31ο λεπτό, σπρώχνοντας την μπάλα στα δίχτυα σχεδόν πάνω από τη γραμμή του τέρματος.
Στο αμέσως επόμενο λεπτό οι «Αετοί της Λισαβώνας» πήραν προβάδισμα μετά το αυτογκόλ του τερματοφύλακα της Μπαρτσελόνα Ράμαγετς. Ο Ισπανός «πορτιέρο» δεν υπολόγισε σωστά την προς τα πίσω κεφαλιά του συμπαίκτη του και αδράνησε, με συνέπεια η μπάλα να περάσει τη γραμμή του τέρματος του.
Το 2-1 υπέρ της Μπενφίκα ήταν αποτέλεσμα ημιχρόνου!
Οι Πορτογάλοι μπήκαν δυνατά στο δεύτερο ημίχρονο και με ένα καταπληκτικό γυριστό «βολ-πλανέ» του Κολούνα, πήραν «αέρα» δύο τερμάτων έναντι της Μπαρτσελόνα.
Μετά το 3-1 οι «Καταλανοί» βγήκαν μπροστά και στο 75ο λεπτό με άπιαστο αριστερό σουτ του Τσίμπορ μείωσαν σε 3-2. Είχαν προηγηθεί τρία (3) δοκάρια για την Μπαρτσελόνα.
Αν και έμεναν 15 λεπτά για να μπορέσει η ισπανική ομάδα να φέρει το σκορ στα «ίσα», αυτό δεν κατέστη δυνατόν.
Η Μπενφίκα κράτησε το αποτέλεσμα και για πρώτη φορά έγινε πρωταθλήτρια Ευρώπης, παίρνοντας τη θέση της «Βασίλισσας» Ρεάλ!
Από την άλλη η Μπαρτσελόνα η οποία είχε αποκλείσει την κάτοχο του τίτλου, έμεινε με άδεια χέρια.
1962 Μπενφίκα-Ρεάλ 5-3
Η Μπενφίκα του Μπέλα Γκούντμαν κέρδισε το κύπελλο πρωταθλητριών και την επόμενη σεζόν, 1961-1962.
Αυτή τη φορά νίκησε την Ρεάλ Μαδρίτης με το εκπληκτικό σκορ 5-3.
Η Ρεάλ αν και προηγήθηκε με 0-2, με τα δύο γκολ του Πούσκας, στο τέλος έφυγε ηττημένη από τον μεγάλο τελικό.
Με δύο γκολ μετά το 60ο λεπτό από τον νεαρό «μαύρο πάνθηρα» Εουσέμπιο, η Μπενφίκα «ζευγάρωσε» τους τίτλους της.
Από την άλλη η Ρεάλ έχασε τον πρώτο της τελικό στην διοργάνωση.
1964 Ίντερ-Ρεάλ 3-1
Το «κύκνειο άσμα» των δύο εκ των σημαντικότερων ποδοσφαιριστών που φόρεσαν τη φανέλα της Ρεάλ Μαδρίτης!
Σίγουρα ο Αλφρέντο Ντι Στέφανο και ο Φέρεντς Πούσκας αλλιώς φαντάζονταν την ολοκλήρωση της καριέρας τους με τα χρώματα της «Βασίλισσας». Όμως η Ίντερ του Χελένιο Χερέρα δεν έκανε τη χάρη στους δύο μοναδικούς «αρτίστες» της Ρεάλ.
Στον τελικό που έγινε στις 27 Μαΐου του 1964 στο “Έρνστ Χάπελ” της Βιέννης, η Ρεάλ δεν τα κατάφερε. Ηττήθηκε με σκορ 3-1 από την Ίντερ και είδε τα όνειρα της για την κατάκτηση του τίτλου να διαλύονται από την ομάδα του Φακέτι, του Πίτσι, του Σουάρες και του Ματσόλα.
Για την Ίντερ ήταν ο πρώτος από τους δύο συνεχόμενους τίτλους!
1966 Ρεάλ-Παρτζάν 2-1
Παρά την απώλεια του τίτλου, η Ρεάλ επανήλθε και με μια νέα και «φρέσκια» ομάδα, σήκωσε το κύπελλο του Πρωταθλητριών για τη σεζόν 1965-1966, απέναντι στην Παρτιζάν Βελιγραδίου.
Το τελικό 2-1, μετά από ανατροπή, έδωσε το έκτο (6ο) κύπελλο στην «Βασίλισσα».
Ήταν το επιστέγασμα μιας δεκαετίας (1956-1966) η οποία έδωσε 6 κύπελλα στην Ρεάλ και την έχρισε «Βασίλισσα της Ευρώπης».