Γνωρίζατε ότι… σαν σήμερα 25 Μαρτίου του 1938 η Εθνική ομάδα ποδοσφαίρου γνώριζε την μεγαλύτερη ήττα της ιστορίας της χάνοντας με 11-1 από την Ουγγαρία;
Την 25 Μαρτίου του 1938 στην Αθήνα αλλά και στις άλλες πόλεις της Ελλάδος κυριαρχούσαν οι εκδηλώσεις για την επέτειο της έναρξης του απελευθερωτικού αγώνα του Ελληνικού έθνους έναντι του Τουρκικού ζυγού, 117 χρόνια πριν.
Ο Βασιλιάς Γεώργιος Β΄ και ο δικτάτορας Μεταξάς ευλογούσαν τα γένια τους για την νέα κατάσταση που είχε δημιουργηθεί από την 4η Αυγούστου του 1936. Μία κατάσταση απόλυτου ελέγχου και καταστολής όλων όσοι εναντιώνονταν στον νέο δρόμο του καθεστώτος υπό την ηγεσία του δικτάτορα Ιωάννη Μεταξά.
Την 25η Μαρτίου 1938, το Καλλιμάρμαρο Παναθηναϊκό στάδιο ήταν το κέντρο όλων εκδηλώσεων που πραγματοποιήθηκαν εκείνη τη μέρα.
Την ίδια μέρα σε ένα άλλο στάδιο, 1470 χιλιόμετρα βορειότερα, στην πρωτεύουσα της Ουγγαρίας την πανέμορφη Βουδαπέστη, η Εθνική ομάδα ποδοσφαίρου ανδρών έδινε αγώνα πρόκρισης για το Μουντιάλ της Γαλλίας του 1938 με αντίπαλο την Ουγγαρία.
Απέναντι στους ερασιτέχνες παίκτες της εθνικής μας, η Ουγγαρία είχε παίκτες παγκόσμιας κλάσης, όπως ο Τίτκος και ο Ζέγκελερ.
Το θετικό για την ομάδα μας ήταν η απουσία του καλύτερου τους παίκτη και «βαρύ πυροβολικού» της Ουγγαρίας, του 26χρονου Γκιόργκι Σάροσι λόγω τραυματισμού.
Ο Σάροσι λόγω των νομικών του σπουδών ονομάζονταν Δρ.Σάροσι.
Ενώ στην Αθήνα και στην υπόλοιπη χώρα επικρατούσαν γλέντια και πανηγύρια, στο στάδιο «Χανγκάρια» της Βουδαπέστης η Εθνική ομάδα έμπαινε στον αγωνιστικό χώρο με στόχο μία αξιοπρεπή εμφάνιση.
Τις προηγούμενες μέρες επί Ελληνικού εδάφους, είχε καλλιεργηθεί η πεποίθηση ότι η ομάδα μας είχε την δυνατότητα να πάρει ένα θετικό αποτέλεσμα επί Ουγγρικού εδάφους.
Ακόμη και ο Άγγλος προπονητής της Εθνικής μας Άλαν Μπάγκετ ήταν αισιόδοξος για το παιχνίδι.
Έτσι οι διεθνείς μας ,φεύγοντας με το τρένο από το σταθμό Λαρίσης, είχαν όλες τις ευχές των Ελλήνων για μία καλή εμφάνιση και ένα θετικό αποτέλεσμα.
Αλλά το θέλω με το μπορώ απέχει όσο η Γη από την Σελήνη.
Η εθνική μας ομάδα, ερασιτεχνική κατά βάση και άπειρη από διεθνείς συναντήσεις, έγινε «τροφή» στις ορέξεις των Ούγγρων.
Ηττήθηκε με το απογοητευτικό 11-1 από την Ουγγρική ομάδα, καταγράφοντας έτσι την μεγαλύτερη ήττα της ιστορίας της.
Η στήλη «Γνωρίζατε ότι…» θα προσπαθήσει, μέσα από τον τύπο της εποχής, να σας μεταφέρει το κλίμα πριν την συνάντηση Ουγγαρίας-Ελλάδος, αλλά και όσα επακολούθησαν μετά την ντροπιαστική ήττα με 11-1 από την παντοδύναμη ομάδα της Κεντρικής Ευρώπης.
Η ΑΙΣΟΔΟΞΙΑ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ
Πριν το παιχνίδι με τους Ούγγρους και στα πλαίσια των προκριματικών για το Μουντιάλ της Γαλλίας του 1938, η εθνική μας ομάδα είχε νικήσει μέσα στην Παλαιστίνη με σκορ 3-1 και ο ενθουσιασμός των Ελλήνων φιλάθλων ήταν στο κατακόρυφο μετά από αυτήν την επιτυχία.
Το καθεστώς Μεταξά είχε καρπωθεί, με τα πλούσια μέσα που διέθετε, την επιτυχία των διεθνών έναντι των Παλαιστινίων και προσδοκούσε περισσότερα οφέλη από το παιχνίδι με την Ουγγαρία.
Πρόεδρος της Ε.Π.Ο. ήταν το δεξί χέρι του Μεταξά και υπουργός «Διοικήσεως Πρωτευούσης» Κώστας Κοτζιάς.
Παλιός αθλητής του στίβου και κυρίως της Ξιφασκίας, ο Κοτζιάς ήταν Δήμαρχος Αθηναίων από το 1934 ως και το Αύγουστο του 1936, όταν ο Μεταξάς τον έκανε υπουργό του.
Ήταν αυτός που υποδέχτηκε τον προπαγανδιστή των ιδεών του Χίτλερ και του Ναζισμού Γιόζεφ Γκαίμπελς στην Αθήνα το 1936, όντας θιασώτης και ο ίδιος του καθεστώτος της Γερμανίας.
Με τον Κοτζιά να ηγείται της Ε.Π.Ο., το καθεστώς προσδοκούσε ποδοσφαιρικά οφέλη για να αναδείξει τον «φρέσκο αέρα» που είχε φέρει στην Ελλάδα η 4η Αυγούστου υπό του Μεταξά.
Ήταν αυτός που διάλεξε για προπονητή της Εθνικής μας ομάδας τον Άγγλο Άλαν Μπάγκετ και μέσω του ημερήσιου πολιτικού και αθλητικού τύπου προπαγάνδιζε την σίγουρη επιτυχία της ομάδας μας στο εκτός έδρας παιχνίδι με του Ούγγρους.
Πηχυαίοι τίτλοι, γραμμένοι από εγκάθετους του καθεστώτος Μεταξά, προσπαθούσαν να υμνήσουν τον Κοτζιά και μαζί την 4η Αυγούστου.
Παράλληλα έδιναν τον τόνο αισιοδοξίας που επικρατούσε στο Ελληνικό «στρατόπεδο».
Διαβάζοντας κανείς σήμερα του τίτλους των εφημερίδων της εποχής θα νομίζει ότι οι διεθνείς πήγαιναν σε πόλεμο και όχι σε ποδοσφαιρικό αγώνα!
Εμπρός! Εμπρός για μεγάλες νίκες!
Έδιναν μάλιστα τον τόνο της φιλοτιμίας και αυταπάρνησης που χαρακτηρίζει τον Έλληνα, ζητώντας από τους διεθνείς να «παλέψουν» για την νίκη.
Οι τίτλοι των εφημερίδων ήταν χαρακτηριστικοί:
«Οι φίλαθλοι απαιτούν προσπάθειαν, φιλοτιμίαν και αυταπάρνησιν!»
Στο παραπάνω κείμενο κρατήσαμε το σημείο στο οποίο με κεφαλαία γράμματα δίνονταν ο τόνος και η σημασία που είχε η συνάντηση για το καθεστώς Μεταξά:
Από την προσπάθειαν, από την φιλοτιμίαν, από την αυταπάρνησιν, από την εκδήλωσιν της Ελληνικής των ψυχής, κατά την διάρκεια του αγώνος Ελλάδος-Ουγγαρίας θα κριθούν το ποδόσφαιρον, αι πρόοδοι και η φυσική αγωγή της Ελληνικής πατρίδος.
Από ένα ποδοσφαιρικό παιχνίδι θα κρίνονταν, εκτός από το ίδιο το ποδόσφαιρο, «αι πρόοδοι και η φυσική αγωγή της Ελληνικής πατρίδος»!!!
Οι ίδιοι που πραγματεύονταν τα ιδεώδη του Ελληνικού έθνους, ήταν αυτοί που μετά την πανωλεθρία με 11-1 από τους Ούγγρους έγραφαν για την «έλλειψη ομαδικού πνεύματος» από την πλευρά των Ελλήνων διεθνών και για την «έλλειψη ικανών ποδοσφαιριστών» σαν χώρα.
Στο ίδιο «μήκος κύματος» με τις παραπάνω νουθεσίες, ήταν το «Ευαγγέλλιο των Διεθνών μας».
Αντιγράφουμε από την αθλητική εφημερίδα του καιρού εκείνου «Αθλητικόν Βήμα», τα λόγια που έπρεπε να θυμούνται οι διεθνείς μας.
ΑΣ ΦΥΛΑΞΟΥΝ ΑΥΤΑ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΣΑΝ ΙΕΡΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΟΙ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΜΑΣ
- Ψυχραιμία
- Κανένας διασταγμός, καμμιά χρονοτριβή στο παιχνίδι
- Απλότης μεγάλη και στην πάσσα και στο μαρκάρισμα και στο σουτ
- Η επικίνδυνος επίθεσις είναι μόνον εκείνη που γίνεται από τους εξτρέμ
- Αδιαφορία δια της εκδηλώσεις του κοινού και δια την φήμη, την τέχνη και την αξία των αντιπάλων.
- Ενθουσιασμός κι αισιοδοξία από την πρώτη ως την ύστατη στιγμή του αγώνος
Μέσα από τις στήλες των εφημερίδων οι αθλητικοί δημοσιογράφοι, σαν προπονητές, ανέλυαν τον τρόπο με τον οποίο οι Έλληνες διεθνείς θα έπρεπε να παίξουν ώστε να γυρίσουν με την νίκη από την Βουδαπέστη.
Η αποτελεσματικότητα και η σκληράδα στα μαρκαρίσματα, η εξουδετέρωση των «αστέρων» της Ουγγρικής ομάδας και το ομαδικό πνεύμα των Ελλήνων θα έφερναν την νίκη που θα τόνιζε την διαφορετικότητα του καθεστώτος του Μεταξά.
Ταυτόχρονα η υπεραισιοδοξία για θετικό αποτέλεσμα ήταν διάχυτη στο Ελληνικό «στρατόπεδο». Οι Έλληνες είχαν αποδείξει λίγο καιρό πριν με την νίκη επί των Παλαιστινίων με 3-1 στο Τελ-Αβίβ, ότι ήταν ικανοί για σπουδαίες επιτυχίες και αυτοί που έπρεπε να φοβούνται ήταν οι Ούγγροι ποδοσφαιριστές και όχι οι Έλληνες διεθνείς…
Όταν ο τύπος διατυμπάνιζε τον φόβο των Ούγγρων έναντι των Ελλήνων διεθνών, οι Έλληνες παίκτες μετέφεραν την σιγουριά τους για νίκη επί της Ουγγρικής ομάδας. Οι διεθνείς Γάσπαρης και Παπαδόπουλος, δήλωναν βέβαιοι για την επικράτηση τους έναντι των αντιπάλων.
Ο ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ ΑΛΑΝ ΜΠΑΓΚΕΤ
Όπως γράψαμε παραπάνω, προπονητής σε αυτό το παιχνίδι που έγραψε αρνητική ιστορία για το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα ήταν ο Άγγλος Άλαν Μπάγκετ.
Ο Μπάγκετ, ο οποίος δεν είχε καθίσει ξανά στον πάγκο της Εθνικής μας ομάδας, είχε δύσκολο έργο. Είναι ζήτημα αν είδε έστω και μια φορά τους Έλληνες διεθνείς να παίζουν με τις ομάδες τους. Κλήθηκε όμως από την διοίκηση Κοτζιά, να ηγηθεί της προσπάθειας της Εθνικής μας για πρόκριση στα τελικά του παγκοσμίου κυπέλλου της Γαλλίας το 1938.
Με δηλώσεις του στον τύπο ο Μπάγκετ αποκάλυπτε τον τρόπο με τον οποίο η Εθνική μας θα γύριζε με θετικό αποτέλεσμα από την Βουδαπέστη.
Σημείωνε την κακή «φυσική κατάσταση» των παικτών και τόνιζε την αδυναμία των Ελλήνων διεθνών στις «προσωπικές μονομαχίες». Δήλωνε δε, ότι οι Έλληνες διεθνείς πρέπει να παίξουν σκληρά και δυνατά για το θετικό αποτέλεσμα.
Όταν ρωτήθηκε αν έχει καταλήξει στους 11 του αγώνα απάντησε με σιγουριά μόνο για μερικές θέσεις της βασικής εντεκάδας.
Πρέπει να θυμόμαστε ότι το 1938 ένας προπονητής διάλεγε μία «εντεκάδα» και με αυτή έπρεπε να τελειώσει το παιχνίδι. Δεν είχε το δικαίωμα για λάθος καταρτισμό της 11άδας, καθώς οι αλλαγές καθιερώθηκαν δεκαετίες αργότερα.
Η ΟΥΓΓΑΡΙΑ
Μεγάλο ενδιαφέρον έδειξε ο Ελληνικός, ημερήσιος, πολιτικός και αθλητικός τύπος και για την αντίπαλο της εθνικής μας, την ομάδα της Ουγγαρίας.
Παρά τις δυσκολίες στην γρήγορη μεταφορά των πληροφοριών και των ειδήσεων, οι εφημερίδες έδιναν το ρεπορτάζ και για το αντίπαλο «στρατόπεδο».
Η Ουγγαρία του 1938 ήταν μια ποδοσφαιρική παγκόσμια υπερδύναμη.
Διέθετε παίκτες παγκόσμιας κλάσης όπως ο Σάροσι, ο Ζέγκελερ και ο Τίτκος. Λίγους μήνες αργότερα, η εθνική Ουγγαρίας έφτασε μέχρι τον τελικό του Μουντιάλ της Γαλλίας χάνοντας με 4-2 από την Ιταλία.
Ο Γκιόργκι Σάροσι, ήταν ο πρώτος σκόρερ του Μουντιάλ με 5 γκολ. Έναν χρόνο πριν (1937) είχε πετύχει 7 γκολ εναντίον της Αυστρίας.
Για καλή μας τύχη(!!!) δεν μετείχε του αγώνα λόγω τραυματισμού. Ποιος ξέρει στα πόσα γκολ θα είχαν σταματήσει οι Ούγγροι αν είχαν μαζί τους και τον Σάροσι.
Με ειδικά αφιερώματα οι εφημερίδες προσπαθούσαν να δώσουν στον αναγνώστη τους κάθε πληροφορία για τον τρόπο που αγωνίζονταν η Εθνική Ουγγαρίας.
Με την βοήθεια ανθρώπων που είχαν γνώση για το Ουγγρικό ποδόσφαιρο, ο “τύπος” σκιαγραφούσε το προφίλ του αντιπάλου της εθνικής μας.
ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΙΕΘΝΕΙΣ
Ποιοι ήταν όμως οι Έλληνες διεθνείς που πήραν το τρένο για την Βουδαπέστη. Ποιους είχε καλέσει ο Άγγλος προπονητής μας Άλαν Μπάγκετ;
Σύμφωνα με την εφημερίδα «Αθλητικόν Βήμα» οι Έλληνες διεθνείς ήταν οι παρακάτω:
Τερματοφύλακες: Σκλαβούνος (ΑΕΚ) Χάτζος (ΠΑΟ)
Οπισθοφύλακες: Παπαδόπουλος και Γάσπαρης της ΑΕΚ
Μέσοι: Κοντούλης (ΑΕΚ) Κασιμάτης (Ολυμπιακού) Δεληγιάννης και Γκίκας του Απόλλωνα Αθηνών
Κυνηγοί: Μηγιάκης και Ι.Πιερράκος (ΠΑΟ) Μαρόπουλος και Χριστοδούλου (ΑΕΚ) και Μακρής (Αστέρας).
Στους παραπάνω προστέθηκαν στην Θεσσαλονίκη ο επιθετικός του Άρη Κλ.Βικελίδης και ο αμυντικός του Ηρακλή Τσαγανιάς.
Η εφημερίδα μάλιστα έδινε και την (εκτός απροόπτου) βασική εντεκάδα της Ελληνικής εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου.
Ο ΑΤΥΧΟΣ-ΤΥΧΕΡΟΣ ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ ΤΟΥ ΠΑΟΚ
Στην αποστολή που ταξίδεψε στην Βουδαπέστη προστέθηκε τελευταία και το όνομα του τερματοφύλακα του Παναθηναϊκού Χάτζου. Ο τερματοφύλακας του «τριφυλλιού» δεν ήταν να μετάσχει της αποστολής.
Αυτός που κανονικά θα ταξίδευε με την αποστολή ήταν ο τερματοφύλακας του ΠΑΟΚ Σωτηριάδης. Ο πρώτος παίκτης του ΠΑΟΚ που φόρεσε ποτέ την γαλανόλευκη της εθνικής μας ομάδας.
Δυστυχώς ή ευτυχώς γι΄αυτόν, το Ίδρυμα Εθνικών Ασφαλειών στο οποίο εργάζονταν δεν του έδωσε άδεια να ταξιδέψει στην Ουγγαρία. Παρά τις προσπάθειες της τελευταίας στιγμής να ταξιδέψει με την αποστολή, ο τερματοφύλακας του ΠΑΟΚ αυτό δεν κατέστη δυνατόν.
Η ομάδα που ταξίδεψε στην Ουγγαρία, όπως μαρτυρούν και οι σελίδες των εφημερίδων της εποχής, δεν προπονήθηκε ποτέ μαζί επί Ελληνικού εδάφους. Στην μία και μοναδική προπόνηση που έγινε στην Καισαριανή, πήραν μέρος μόνο οι παίκτες που αγωνίζονταν στην πρωτεύουσα.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η τελική αποστολή της Εθνικής ομάδας ανακοινώθηκε μόλις 2 μέρες πριν την αναχώρηση της ομάδας.
Η ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ ΚΑΙ Ο ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΝΙΚΗ
Με αυτά και αυτά όταν το τρένο ήταν έτοιμο να αναχωρήσει από την Αθήνα για Θεσσαλονίκη και από εκεί για τελικό προορισμό την Βουδαπέστη, πλήθος κόσμου έστελνε τις ευχές του στους Έλληνες ποδοσφαιριστές.
Ποτέ ξανά δεν είχε μαζευτεί τόσο πλήθος στις αποβάθρες των τρένων για να αποχαιρετήσει την εθνική ομάδα ποδοσφαίρου.
Ήταν Δευτέρα βράδυ στις 21 Μαρτίου 1938 όταν το τρένο «σφύριζε» τρεις φορές και αναχωρούσε από το σταθμό Λαρίσης.
-Στο καλό!
-Να μας φέρετε τη νίκη!
Καθώς χάνονταν από τα βλέμματα των ανθρώπων που ανεμίζανε τα μαντήλια τους, καθώς ο καπνός ήταν το μοναδικό σημείο επαφής, ακούγονταν τα τελευταία ευχολόγια:
–Σας θέλουμε νικητάς
-Με το καλό για το Παρίσι
Με αυτές τις ευχές αλλά και με την βοήθεια του Θεού χαιρετούσαν όσοι βρέθηκαν στην αποβάθρα του σταθμού τους Έλληνες διεθνείς ποδοσφαιριστές.
Η βοήθεια του Θεού ήταν απαραίτητη για το εθνικό μας συγκρότημα.
Με το Κι ο Θεός μαζί των τελείωνε η λεζάντα της φωτογραφίας.
25 ΜΑΡΤΙΟΥ 1938 – Η ΜΕΓΑΛΗ ΜΕΡΑ
Ήταν Παρασκευή 25 Μαρτίου του 1938 όταν στο γήπεδο της πρωτεύουσας της Ουγγαρίας, Βουδαπέστη, η εθνική ομάδα έμπαινε να παίξει τον αγώνα πρόκρισης για το Μουντιάλ του 1938 με αντίπαλο την πανίσχυρη Ουγγαρία.
Ο προπονητής της Εθνικής μας ομάδας Άλαν Μπάγκετ, κατέβασε την ομάδα με την εξής σύνθεση:
Σκλαβούνος-Κουσουλάκης, Γ.Παπαδόπουλος, Δεληγιάννης, Κοντούλης, Γκίκας, Μηγιάκης (αρχηγός), Μαρόπουλος, Κλ.Βικελίδης, Μακρής, Χριστοδούλου.
Η φωτογραφία που ακολουθεί είναι η Εθνική ομάδα ποδοσφαίρου πριν την έναρξη του αγώνα με την Ουγγαρία στις 25 Μαρτίου 1938.
Αυτοί οι 11 επιλέχτηκαν να αγωνιστούν σε ένα δύσκολο τερέν, βαρύ και λασπωμένο από την βροχόπτωση σύμφωνα με τα ρεπορτάζ των εφημερίδων της εποχής.
Διαιτητής ήταν ο Ρουμάνος Τσιφάντο ο οποίος μπροστά σε 12.000 αφηνιασμένους Ούγγρους, όπως τους χαρακτήρισαν οι Έλληνες διεθνείς μετά το τέλος του παιχνιδιού, σφύριξε την έναρξη του σημαντικού αγώνα ανάμεσα σε Ουγγαρία και Ελλάδα.
Η ΠΑΝΩΛΕΘΡΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΙΚΟ 11-1
Αν υπήρχε μία ελπίδα για κάτι θετικό, οι σκληρές γηπεδικές συνθήκες και οι φωνές των Ούγγρων φιλάθλων έκαναν τον στόχο ακόμη πιο δύσκολο.
Οι διεθνείς άντεξαν μόλις 15 λεπτά όταν ο Ζέγκελερ πέτυχε το πρώτο από τα συνολικά 5 δικά του τέρματα!
Στη φωτογραφία ο Ούγγρος φορ, σε παλαιότερο αγώνα. Αν και η εφημερίδα σημείωνε ότι ο Ζέγκελερ σημείωσε 6 γκολ το σωστό είναι ότι σημείωσε 5 τέρματα εναντίον του Σκλαβούνου.
Η καταιγίδα των γκολ μόλις είχε ξεκινήσει στο «Χανγκάρια» της Βουδαπέστης. Θύμα δυστυχώς η Εθνική μας ομάδα.
Μέχρι το ημίχρονο και σε διάστημα 30΄λεπτών η Ελληνική ομάδα δέχτηκε συνολικά 7 τέρματα από τους αφηνιασμένους Ούγγρους διεθνείς.
Κάθε προσπάθεια για ανασυγκρότηση της ομάδας από τους παλιούς παίκτες, χάνονταν μπροστά στην ορμή των Ούγγρων.
Κάθε προσπάθεια για αντίσταση στις κατά δεκάδες επιθετικές προσπάθειες της Ουγγρικής ομάδας ήταν μάταιη. Οι Έλληνες διεθνείς ανήμποροι να προβάλουν έστω την ελάχιστη αντίδραση, δέχονταν νωχελικά το ένα γκολ μετά το άλλο.
Είχαν ριχτεί στον «λάκκο των Λεόντων» χωρίς καμία τύχη.
Το δεύτερο ημίχρονο ήταν σχετικά πετυχημένο.
Η Εθνική ομάδα και οι διεθνείς μας δέχτηκαν μόλις 4 επιπλέοντα γκολ, αριθμός καλύτερος από τα 7 του πρώτου ημιχρόνου.
Το σημαντικότερο;
Πετύχαμε και ένα με τον Μακρή στο 89΄, μειώνοντας το σκορ σε 11-1.
Το γκολ της τιμής όπως έχει καθιερωθεί.
Η μεγαλύτερη ήττα στην πολύχρονη ιστορία της Εθνικής μας ομάδας ήταν γεγονός.
Τα 11 γκολ που δέχτηκε είναι μέχρι σήμερα αρνητικό ρεκόρ παραβίασης της εστίας μας.
Η διαφορά των 10 γκολ είναι μέχρι σήμερα η μεγαλύτερη διαφορά τερμάτων με την οποία έχει ηττηθεί η Εθνική ομάδα ποδοσφαίρου.
ΤΑ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ
Η Ουγγρική εφημερίδα «Σπορτ Χίρλαπ» δημοσίευσε την επόμενη του παιχνιδιού τα στατιστικά του αγώνα.
Τα αποτελέσματα είναι συντριπτικά υπέρ των Ούγγρων.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Ούγγρος τερματοφύλακας Χάντα σε ολόκληρο το 90λεπτο έπιασε την μπάλα μόλις 3 φορές. Σε μία ακόμη περίπτωση είδε τον Μακρή να σημειώνει το μοναδικό Ελληνικό γκολ.
Από την άλλη ο Έλληνας τερματοφύλακας Σκλαβούνος είχε 38 (!!!) αποκρούσεις!
Συνολικά τα στατιστικά του παιχνιδιού μπορείτε να τα δείτε στο δημοσίευμα που ακολουθεί.
Η ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΘΙΕΘΝΩΝ
Οι Ούγγροι δημοσιογράφοι μας δίνουν απαντήσεις και για την απόδοση των διεθνών μας.
Με βαθμολογικό σύστημα όπου το άριστα ήταν το 1 και το… «προσεχώς με τους γονείς σου» ήταν το 4, δώσανε την εικόνα που είχαν οι Έλληνες διεθνείς στα 90 λεπτά του αγώνα.
ΦΟΥΚΑΡΑ ΣΚΛΑΒΟΥΝΟ!
Με θητεία στον Παναθηναϊκό και βασικός τερματοφύλακας της ΑΕΚ από το 1936 και μετά, ο Σπύρος Σκλαβούνος παρά τα 11 γκολ που δέχτηκε είχε πολλές αποκρούσεις στον δύσκολο αγώνα της Βουδαπέστης.
Μπορεί να έγραψε αρνητικό ρεκόρ με τα 11 γκολ που δέχτηκε, είχε όπως αναφέραμε ήδη 38 αποκρούσεις στον αγώνα. Οι 10 από αυτές στα 15 πρώτα λεπτά όταν μόνος του κρατούσε τις «κατά κύματα» επιθέσεις των Ούγγρων ποδοσφαιριστών.
Είναι χαρακτηριστικό ότι οι τρεις αναπληρωματικοί της Ελληνικής ομάδας, Κασιμάτης, Γάσπαρης και Πιερράκος όταν έβλεπαν τον Σπύρο Σκλαβούνο να μαζεύει από τα δίχτυα του την μπάλα, μετά από τέρμα τον Ούγγρων, σηκώνονταν από τη θέση τους και μονολογούσαν:
Φουκαρά Σκλαβούνο!
Στην φωτογραφία μπορείτε να δείτε τον Σπύρο Σκλαβούνο να προσπαθεί, ματαίως, να αποφύγει ένα από τα 11 γκολ που δέχτηκε.
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΓΙΑΤΡΕΙΑ!
Ένα άλλο χαρακτηριστικό της απογοήτευσης των Ελλήνων διεθνών αλλά και όλων των ανθρώπων της αποστολής είναι η παρακάτω σκηνή.
Μετά την λήξη του παιχνιδιού, ο γιατρός της Ουγγρικής ομάδας μπήκε στα αποδυτήρια και ρώτησε αν κάποιος έχει τραυματιστεί και χρίζει βοήθειας.
Ο Έλληνας συνοδός της ομάδας Πετρόπουλος του απάντησε ως εξής:
Γιατρειά δεν υπάρχει. Μπορείτε να θεραπεύσετε τον πόνο της ομάδας;
Τα λόγια του συνοδού της ομάδας ήταν ενδεικτικά της ντροπής που ένιωθε η Ελληνική αποστολή.
Γνώριζε ο Πετρόπουλος ότι η επιστροφή στα «πάτρια εδάφη» θα είχε γκρίνια και κριτική.
Η ΕΙΔΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΤΡΙΒΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ
Παρά τις δύσκολες επικοινωνίες, η είδηση για την συντριβή της Εθνικής μας ομάδας ποδοσφαίρου έφτασε γρήγορα στην Αθήνα και έκανε ιδιαίτερη αίσθηση στο φίλαθλο κοινό της χώρας.
Αν και μερικές εφημερίδες απέφυγαν να γράψουν έστω και ένα μονόστηλο για το αποτέλεσμα, οι περισσότερες έδωσαν την επόμενη μέρα πλούσιο ρεπορτάζ για τις συνθήκες και το σκορ του παιχνιδιού.
Οι προσδοκίες για κάτι θετικό από την Βουδαπέστη, ειδικά την ημέρα της 25ης Μαρτίου, δώσανε τη θέση τους στην πλήρη απογοήτευση και στην διαπίστωση ότι το ποδόσφαιρο μας απείχε «έτη φωτός» από την Ευρωπαϊκή πραγματικότητα.
Ούτε και οι πιο δύσπιστοι δεν περίμεναν μία τέτοια σκληρή ήττα.
Τα 11 γκολ των Ούγγρων φανέρωναν το ερασιτεχνικό επίπεδο του ποδοσφαίρου μας εκείνα τα δύσκολα χρόνια.
Η συντριβή της «Γαλανόλευκης» στο «Χανγκάρια» της Βουδαπέστης ανήμερα της 25ης Μαρτίου, ήταν πλήγμα για την εικόνα του καθεστώτος του Μεταξά, το οποίο προπαγάνδιζε καθημερινά μέσα από τον χειραγωγούμενο τύπο το ρωμαλέο και την τόλμη του Ελληνικού έθνους.
Η βαριά ήττα από την Ουγγρική ομάδα, ανάγκασε μέχρι και τον Κοτζιά να παρέμβει και με δηλώσεις του του να εξάρει το αγωνιστικό πάθος της Ελληνικής ομάδας.
Οι αναλύσεις για το τι έφταιξε, έδιναν και έπαιρναν μεταξύ των σχολιαστών των στηλών των αθλητικών εφημερίδων. Η στήριξη στο πρόσωπο του Κοτζιά ήταν σύσσωμη από τον φιλικό προς αυτόν τύπο. Οι σχολιογράφοι ζητούσαν να σβήσει η θλιβερή ανάμνηση μέσω εντατικής και πολυετής εργασίας, με πρωτεργάτη τον αρχιτέκτονα της αποτυχίας Κοτζιά, ο οποίος σαν επικεφαλής της Ε.Π.Ο. είχε την ευθύνη για την συντριβή της ποδοσφαιρικής μας ομάδας!
Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΟΙ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΑΙΚΤΩΝ
Η επιστροφή της Ελληνικής αποστολής από την Βουδαπέστη ήταν εντελώς διαφορετική σε σχέση με την αναχώρηση.
Ο σταθμός Λαρίσης μουγκός και έρημος, περίμενε να φθάσει το τρένο που μετέφερε τους Έλληνες διεθνείς.
Οι εκατοντάδες που είχαν στριμωχτεί για να χαιρετήσουν την αποστολή κατά την αναχώρηση της προς την πρωτεύουσα της Ουγγαρίας δεν ήταν πλέον εκεί.
Ελάχιστοι μόνο συγγενείς βρέθηκαν να περιμένουν τους Έλληνες ποδοσφαιριστές. Με βιασύνη άρπαξαν τους ανθρώπους τους, οι οποίοι κατάκοποι από το ταξίδι και ατιμασμένοι από την βαριά ήττα ήθελαν να τους «καταπιεί» η γη, και μέσα στο σκοτάδι χάθηκαν σε διαφορετική κατεύθυνση.
Οι Έλληνες διεθνείς παρά την αναγνώριση ότι ο αντίπαλοι ήταν καλύτεροι από αυτούς, ρίξανε το φταίξιμο στη βροχή, στο λασπώδες τερέν και στον Ρουμάνο διαιτητή.
Το μεγάλο όνομα του Άρη Κλεάνθης Βικελίδης ζήτησε ρεβάνς από τους Ούγγρους, μη αποδεχόμενος το βαρύ 11-1.
Η απρόσμενη συντριβή της Εθνικής ομάδας έφερε και την αντίδραση της φίλαθλης γνώμης στο εσωτερικό. Δεκάδες φίλαθλοι του εθνικού μας ποδοσφαιρικού συγκροτήματος με επιστολές τους επεσήμαναν τα «κακώς κείμενα» και αναρωτιόντουσαν γιατί προτιμήθηκαν παίκτες που δεν είχαν τη ρώμη και το ψυχικό σθένος να ανταποκριθούν στο σκληρό και δύσκολο παιχνίδι με τους Ούγγρους.
Πολλοί δε από αυτούς έκαναν και σχετικές προτάσεις για το ποιοι παίκτες έπρεπε να φοράνε το εθνόσημο στο στήθος.
Όλοι πάντως αναγνώριζαν ότι το Ελληνικό ποδόσφαιρο δεν μπορούσε να σταθεί επάξια έναντι των ομάδων της Κεντρικής Ευρώπης και ότι υπολείπονταν σε οργάνωση και παραγωγή παικτών.
Για τον.. αρχιτέκτονα της εθνικής αποτυχίας, Άγγλο προπονητή Μπάγκετ ήταν το πρώτο αλλά όχι τελευταίο του παιχνίδι στον πάγκο της Εθνικής. Προς το τέλος του 1939 και στις αρχές του 1940 βρίσκεται και πάλι στο “τιμόνι” της Εθνικής ομάδας η οποία συμμετέχει σε φιλικές αναμετρήσεις με αντιπάλους ομάδες από την Ουγγαρία.
Ο ίδιος σαν Άγγλος «τζέντλεμαν», στάθηκε στην ανωτερότητα της Ουγγρικής ομάδας,
Το τελικό 11-1 της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου της Ουγγαρίας έναντι της εθνικής μας ομάδας, άφησε αγιάτρευτες πληγές στο σώμα της Ελληνικής ομάδας.
Το όνειρο για συμμετοχή σε τελική φάση Παγκοσμίου κυπέλλου Εθνικών κατέληξε σε έναν τραγικό εφιάλτη. Παρά την επιθυμία για σπουδαίες επιτυχίες, η συντριβή από την ομάδα των Ούγγρων ανέδειξε την προχειροδουλειά που γίνονταν στα Ελληνικά ποδοσφαιρικά γήπεδα. Η διαφορά επιπέδου με τους Δυτικοευρωπαίους ήταν σε τέτοιο βαθμό που κάθε αναμέτρηση με ανάλογους αντιπάλους όπως η Ουγγαρία, ελλόχευε κινδύνους για συντριβές.
Από την άλλη η παταγώδης αποτυχία στην Βουδαπέστη, ήταν ένα ισχυρό πλήγμα στην εικόνα που ήθελε να περάσει το δικτατορικό καθεστώς υπό την αρχηγία του Ιωάννη Μεταξά.
Ο τρίτος δρόμος του Μεταξά ήθελε νίκες και επιτυχίες και η βαριά ποδοσφαιρική ήττα από τους ανώτερους Ούγγρους, χάλασε το προφίλ που είχαν καλλιεργήσει οι μηχανισμοί του καθεστώτος. Ήταν μια ισχυρή σφαλιάρα στον μύθο της Δικτατορίας Μεταξά.
Κλείνουμε το αφιέρωμα στην μεγαλύτερη ήττα της Εθνικής μας ομάδας ποδοσφαίρου από την Ουγγαρία, στις 25 Μαρτίου 1938, με μερικά σκίτσα που συλλέξαμε από τους Έλληνες και ξένους σκιτσογράφους και αφορούν την οδυνηρή ήττα με 11-1 της Ελληνικής ομάδας.
