Γνωρίζατε ότι… το 1959 βάφανε με πράσινη μπογιά το χόρτο στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας;
![Γνωρίζατε ότι… το 1959 βάφανε με πράσινη μπογιά το χόρτο στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας; Γνωρίζατε ότι… το 1959 βάφανε με πράσινη μπογιά το χόρτο στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας;](https://www.sportshistory.gr/wp-content/uploads/2021/02/κεντρικη-2-1.jpg)
Είναι γνωστό, στην σύντομη ιστορία του sportshistory.gr, ότι η στήλη «Γνωρίζατε ότι…» καταπιάνεται με περίεργα συμβάντα και γεγονότα από τον Ελληνικό και παγκόσμιο αθλητικό χώρο. Και η ανταπόκριση σας είναι άκρως ενθαρρυντική.
Σήμερα η στήλη ασχολείται με ένα ιδιαίτερο θέμα που μας έρχεται από το 1959 και το ιστορικό γήπεδο του Παναθηναϊκού, την Λεωφόρο Αλεξάνδρας.
Το γήπεδο στην Λεωφόρο Αλεξάνδρας κατέχει αρκετές πρωτιές. Ήταν το πρώτο το οποίο απέκτησε κερκίδες το 1928, το πρώτο στο οποίο τοποθετήθηκαν προβολείς το 1938 και το πρώτο που τοποθετήθηκε το 1958 χλοοτάπητας.
Ιδιαίτερες πρωτιές για ένα από τα πιο σημαντικά γήπεδα της χώρας μας στο οποίο μέχρι σήμερα, 100 χρόνια από την πρώτη ημέρα εργασιών για την ανέγερση του, διεξάγονται αγώνες του Παναθηναϊκού.
Ας μείνουμε όμως στο 1958 όταν ο Παναθηναϊκός για πρώτη φορά τοποθέτησε χλοοτάπητα στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας.
Μεγάλη και σημαντική αλλαγή για το κοινό του Παναθηναϊκού που μεγάλωσε σε γήπεδα με χώμα. Γήπεδα στα οποία μετά το τέλος του παιχνιδιού έμοιαζαν με χωράφια έτοιμα για σπορά.
Αυτό θέλησε να αλλάξει η διοίκηση του Παναθηναϊκού όταν αποφάσισε να βάλει χορτάρι στη Λεωφόρο.
Μέχρι εδώ όλα μοιάζουν ικανοποιητικά για το τότε επίπεδο του Ελληνικού ποδοσφαίρου. Ποιος τερματοφύλακας δεν θα ήθελε να κάνει πλονζόν σε μία επιφάνεια με χόρτο; Ποιος ποδοσφαιριστής δεν θα ήθελε να κάνει τάκλιν και να μην ματώσει τα πόδια του;
Όλα αυτά συνέβαιναν το 1958 στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας.
Μπαίνοντας όμως το 1959 το χορτάρι άρχισε να κάνει «νερά». Κοινώς άρχισε να χάνει το χρώμα του και να ξεραίνεται.
Ήταν η πρώτη φορά αλλά όχι η τελευταία που ο φίλαθλος έβλεπε να ξεραίνεται το χορτάρι.
Ακόμη και στις μέρες μας τα παραδείγματα είναι παρόμοια.
Ποιος ξεχνάει την εικόνα που έχει (τρεις και μία) το Ολυμπιακό Στάδιο;
Πόσες φορές δεν άλλαξαν τον χλοοτάπητα γιατί η εικόνα του ήταν αποκρουστική;
Ποιος ξεχνάει το γήπεδο των «Ζωσιμάδων» χειμώνα καιρό;
Αν και τα προβλήματα αυτά παραμένουν μέχρι σήμερα, το 1959 σκέφτηκαν άλλον τρόπο για να καλύψουν τα κενά στο γήπεδο του Παναθηναϊκού.
Στις αρχές του 1959 ο Παναθηναϊκός υποδέχτηκε στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας, σε φιλικό παιχνίδι, τον μεγάλο του αντίπαλο Ολυμπιακό. Ήταν το τελευταίο τεστ ετοιμότητας για τους δύο αντιπάλους πριν ξεκινήσει το νέο πρωτάθλημα.
Σε ένα πολύ σκληρό παιχνίδι, που διαιτήτευσε με όχι ιδιαίτερη επιτυχία ο μικρόσωμος Γιουγκοσλάβος διαιτητής Μάρκοβιτς, οι «ερυθρόλευκοι» νίκησαν με γκολ στο ΄73 του Γκαβέτσου με 0-1.
Εκείνο όμως που έκανε εντύπωση στους 20.000 και πλέον των θεατών (19.650 τα εισιτήρια), πέρα από τα σκληρά φάουλ, ήταν η κακή κατάσταση του αγωνιστικού χώρου της Λεωφόρου Αλεξάνδρας. Σε πολλά σημεία του γηπέδου, το καταπράσινο χόρτο που είχε τοποθετηθεί μήνες πριν είχε αλλάξει χρώμα. Σε κάποια άλλα έδινε την εντύπωση ότι είχε ξεραθεί ενώ σε κάποια άλλα ότι είχε εξαφανιστεί.
Σε όσα σημεία είχε χόρτο το χρώμα του από πράσινο είχε γίνει κιτρινοκόκκινο.
Η αθλητική εφημερίδα «Ομάδα», που έκανε τα πρώτα της βήματα στην αθλητική ειδησεογραφία, μόλις στο 3ο τεύχος της, συνάντησε τον άνθρωπο που φύτευσε το χόρτο στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, τον Γεωπόνο Άρη Μιχαλόπουλο για να πάρει απαντήσεις για την κακή κατάσταση του χλοοτάπητα στο γήπεδο του Παναθηναϊκού.
Σύμφωνα με τον υπεύθυνο γεωπόνο το χόρτο του γηπέδου βρίσκονταν σε αυτό το κακό χάλι γιατί κοιμότανε!!!
Ας είμαστε ακριβείς για να μην παρεξηγηθούμε.
Διαβάζουμε από την «Ομάδα» το τι έλεγε ο γεωπόνος Αρ.Μιχαλόπουλος… το χόρτο του γηπέδου του Παναθηναϊκού είναι τύπου «βερμούντα γκρας», ειδικού για θερμά και ξηρά κλίματα, όπως είναι της Αττικής και διαφέρει τελείως από το «γκαζόν», τα «αχίλλεια» και τα «τριφύλλια» με τα οποία είναι στρωμένα τα γήπεδα της Ευρώπης».
Σύμφωνα με τον ειδικό γεωπόνο, το «βερμούντα γκρας» χρησιμοποιούνταν σε γήπεδα των Ινδιών, της Περσίας, της Αυστραλίας και κυρίως της Αμερικής. Κύριο χαρακτηριστικό του ειδικού χόρτου που είχε τοποθετηθεί στο γήπεδο του Παναθηναϊκού είναι η μεγάλη αντοχή και η πυκνότητα του στους βλαστούς ώστε η επιφάνεια του να γίνεται μια συμπαγής μάζα.
Το πρόβλημα του «βερμούντα γκρας», στο οποίο συμφωνούσε και ο ειδικός γεωπόνος, είναι ότι πέφτει σε «χειμερία νάρκη» τον χειμώνα και ειδικά το δίμηνο Ιανουάριος-Φεβρουάριος.
Αυτός ήταν ο λόγος που όσοι είχανε παρακολουθήσει το φιλικό παιχνίδι ΠΑΟ-ΟΣΦΠ, στις αρχές Ιανουαρίου του 1959, βλέπανε ένα κιτρινοκόκκινο χάλι αντί για ένα καταπράσινο χαλί.
Το χόρτο κοιμότανε!
Παρόμοιες καταστάσεις είναι αλήθεια ότι βλέπουμε μέχρι τις μέρες μας σε πολλά γήπεδα της Ελλάδος. Σημεία του γηπέδου να έχουν κιτρινίσει, σε άλλα να μην υπάρχει καθόλου χόρτο και σε άλλα ίσα που να δίνει την αίσθηση ότι κάτι υπάρχει.
Ποια ήταν όμως η θεραπεία για να ξαναπάρει το πράσινο του χρώμα το χόρτο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας;
Ο γεωπόνος Αρ.Μιχαλόπουλος είχε βρει την λύση:
Για να μην δημιουργήται στους φιλάθλους δυσάρεστη αλλά και απατηλή εντύπωση, θα εφαρμοσθή στο γήπεδο του Παναθηναϊκού ένας προτότυπος τρόπος θεραπείας. Έχει παραγγελθή και θα φθάση σύντομα από την Καλιφόρνια, ένα ειδικό χρώμα σε υγρά κατάσταση, το «γκρην στοφ» με το οποίο θα γίνει ψεκασμός στο χόρτο. Έτσι το γήπεδο του Παναθηναϊκού θα πρασινίση πάλι και θα παραμείνη αμετάβλητο μέχρι την άνοιξη που διαρκεί η χειμερία νάρκη του χόρτου.
Τι μας θυμίζει η παραπάνω δήλωση;
Μήπως συμβαίνει και στις μέρες μας κάτι παρόμοιο;
Η παραπάνω εικόνα είναι του 2015 σε παιχνίδι Εθνικού Σερρών-Ηρακλή.
Δεν ξέρουμε αν οι υπεύθυνοι του Εθνικού Σερρών επικάλυψαν με «γκρην σταφ» τα σημεία που είχαν ξεραθεί στο γήπεδο τους. Για τηλεοπτικούς λόγους χρησιμοποίησαν και αυτοί πράσινη βαφή όπως φαίνεται στην φωτογραφία.
Και αν πιστεύετε ότι αυτό είναι μόνο Ελληνικό φαινόμενο έχουμε αποδείξεις για το αντίθετο.
Στις 23 Φεβρουαρίου 2017, ο Ολυμπιακός ταξίδεψε στην Άγκυρα για τον επαναληπτικό του 0-0 με αντίπαλο την Τουρκική Οσμανλισπόρ, για την φάση των «32» του Europa League.
Λόγω των πολύ χαμηλών θερμοκρασιών στην πρωτεύουσα της Τουρκίας, το γήπεδο της Οσμανλισπόρ δεν ήταν και στην καλύτερη κατάσταση του. Έτσι οι ιθύνοντες του συλλόγου σκέφτηκαν να ακολουθήσουν την τακτική του Παναθηναϊκού του 1959 και του Εθνικού Σερρών του 2015 και να βάψουν το γήπεδο τους με πράσινη μπογιά στα σημεία που ήταν σε κακή κατάσταση.
Το αποτέλεσμα στην φωτογραφία αλλά και στο βίντεο που ακολουθεί δείχνει την καλή δουλειά που έκαναν οι Τούρκοι για να παρουσιάσουν στο τηλεοπτικό κοινό ένα καλύτερο αποτέλεσμα από το πραγματικό.
https://www.youtube.com/watch?v=Ez7vomHyso8
Δεν ξέρουμε ποιο ήταν το αντίστοιχο αποτέλεσμα στο γήπεδο του Παναθηναϊκού το 1959, όταν τα κενά καλύφθηκαν με «γκρην στοφ» σύμφωνα με τον Γεωπόνο Μιχαλόπουλο.
Εκείνο που ξέρουμε είναι ότι το παράδειγμα του υπεύθυνου γεωπόνου ακολούθησαν και θα ακολουθήσουν και άλλοι υπεύθυνοι όταν το χορτάρι στο γήπεδο τους πέσει σε «χειμερία νάρκη» τους Χειμωνιάτικους μήνες.
Η λύση της πράσινης μπογιάς μπορεί να μην αρέσει στο φίλαθλο κοινό, λύνει όμως τα χέρια των γεωπόνων στα γήπεδα όλου του κόσμου.
Μπορείτε να διαβάσετε το πλήρες ρεπορτάζ στο pdf που ακολουθεί